Konusu

Bir akşam, işten eve döndüğüm zamandayım jandarma yüzbaşısı Rıza Bey'i sedirin üzerinde oturmuş, babamla konuşurken buldum. Yanında beş yaşlarında bir oğlan vardı.
Dayımın elini öptüm, o da isteksiz bir halde benim başımı okşadı ve durgun durgun:
-Sen çok zayıfsın, dedi.
-Lamia çok boğazsız, yemek yemiyor. Üstelik de çalışıyor.
Dayım kaşlarını çatarak:
-Babanın ilaç ve hemik parasını verecek hali yok, dedi, başına hastalık çıkarma.
Ben üvey annem Sabriye Hanım'ın yüzüne baktım. O hiç sesini çıkarmadan başını eğdi...