İtalyan trajedi yazarı Vittorio Alfieri, İtalyan ulusal tiyatrosunun kurulmasına katkıda bulunmuştur.

Vittorio Alfieri, 16 Ocak 1749 tarihinde ​ İtalya, Asti​’de soylu bir ailenin oğlu olarak doğmuştur. Tam adı Vittorio Amedeo Alfieri’dir. Ünlü mimar Benedetto Alfieri'nin yeğenidir. Küçük yaşta babasını yitirince annesi tarafından yetiştirildi. 1766 yılına kadar Torino Askeri Akademisi'nde okudu. 1766 yılında öğrenimini tamamlayamadan Akademi'den ayrılarak asteğmen olarak orduya katıldıysa da, askeri yaşam ona çekici gelmediğinden, izin alıp Avrupa gezisine çıktı.

Bu yıllarda Avrupa'da görülmeye değer kültür merkezlerini dolaştı; bu geziler sırasında Milano, Napoli, Floransa, Roma, Paris, Londra, Lahey'i ziyaret etti. Bu dönemde öğɾenmiş bulunduğu Fɾansızcayla ilk eseɾleɾini yazdı. Viyana, Berlin, ayrıca İsveç, Finlandiya ve Rusya'ya ulaştıktan sonra güneye, tekrar Fransa'ya, ardından İspanya ve Portekiz'e döndü. Bu seyahat programlarından despotizme karşı derin bir nefret duydu ve onu edebiyat kariyerine devam etmeye teşvik etti.

Fransa’da incelediği Voltaire, Jean Jacques Rousseau ve Montesquieu’nun düşüncelerinden büyük ölçüde etkilendi.

Vittorio Alfieri, 1772 yılında ordudan istifa edip İtalya’da Torino'ya dönerek kendisini yalnızca edebiyata adadı. Yaşamındaki boşluğu doldurmak için klasik edebiyatı ve italyan şairlerini incelemeye, oyunlar yazmaya başladı. Arkadaşlarıyla birlikte çeşitli konuların tartışıldığı Societé des Sansguignon adlı bir edebiyat topluluğu kurdu. Ayrıca ilk edebi eserlerini yazmaya başladı. Askerlikten istifa ettikten sonra yazdığı Cleopatra adlı trajedi 1775 yılında büyük bir başarı kazanınca kendisini bütünüyle tiyatro oyunları yazmaya verdi.

1774 ile 1775 yılları arasında hasta bir arkadaşına bakarken Antonius ve Kleopatra trajedisini besteledi ve bu trajedi başarıyla sahnelendi. Ayrıca İtalyanca bilgisini de mükemmelleştirdi (Piedmont’lu soylular kendilerini çoğunlukla Fransızca olarak ifade ediyorlardı).

1775 yılında Toskana'ya geziler yaptı ve siyasi konularda eserler yazmaya başladı. Ancak 1777 yılında Albany Kontu Charles Edward Stuart'ın karısı Albany Kontesi Stolberg-Gedern'li Louise ile ilişkisi ortaya çıkınca bir skandala karıştı. 1777 yılında Albany Kontesi’yle başlayan ilişkisi, 1787’de birlikte Paris’e yerleşmeleriyle sürdü. 1788 yılında Kontes Louise ile evlendi.

1776 yılından 1789 yılına değin hepsi zorba yönetimlere karşı çıkışı konu alan 19 trajedi yazdı. Oyunlarının tümü özgürlük için mücadele eden kahramanlarla, zorba yöneticilerin kavgasının sert, acı bir dille yansıtıldığı, halkı kavgaya çağıran trajedilerdi. Oyunları 1789 yılında Paris’te topluca basıldı. Tragedyalarının onüçü ilkçağ mitoslarıyla tarihinden, biri Kutsal Kitaρ'tan, beşi orta ve yeniçağ tarihinden konu almıştır.

1789 Fransız Devrimi’ni başlarda desteklediyse de, sonradan görüşleri değişti ve Fransa aleyhine yazdığı bir yergi yüzünden Paris’i terkedip Floransa’ya yerleşmek zorunda kaldı.

Klasik efsaneleri ve tarihsel öyküleri kendi çağının ilericiliği içinde kullanmaya çalışan Vittorio Alfieri, İtalya’da ulusal bir tiyatronun kuruluşuna yardımcı olmuştur. Kendinden önceki tiyatro yazarlarının gevşek, duygusal komedilerine karşılık güçlü karakterler, trajik durumlar ve zorbalara nefretin ön plana çıktığı duygulara yer vermesi, İtalyanlar tarafından coşkuyla karşılandı. Doğumunun 200. yılının Alfieri Rönesansı adı altında büyük gösterilerle kutlanması etkisinin sürdüğünün kanıtıdır.

Vittorio Alfieri, 8 Ekim 1803 tarihinde İtalya, Floransa’da 54 yaşında ölmüştür. Ölümünden sonra eşinin heykeltraş Antonio Canova’ya yaρtırdığı mermer lahit, bugün de büyük hayranlıkla seyredilen bir sanat eseri değerindedir. Santa Croce Kilisesi’nde adına yaptırılan anıt Antonio Canova’nın seçkin yapıtlarından biridir.

Kitapları :
1774 - Kleopatra,
1782 - Merope,
1782 - Saul
1783 - II. Felipe
1783 - Polinice,
1783 - Antıgone,
1783 - Agamemnon,
1783 - Oreste,
1784 - Octavia,
1789 - La Congizera des Pazzi (Pazzi’lerin Komplosu)
1789 - Mary Stuart,
1789 - Mirra,
1806 - Vita (ölümünden sonra yayınlanan otobiyografisidir.)
Giornali (Günlükler)


Kaynak:Biyografiler.com