Bir dönem Altay Spor Kulübü başkanlığını da yapan Hanri Benazus, Türk yazar ve iş adamıdır.

Hanri Benazus, 27 Mart 1930 tarihinde İzmir'de doğmuştur. Babası 15 Mayıs 1919'da İzmir’in işgali sırasında Basmane Garı’nda kâtiplik yaparken işgal kuvvetlerine dair bilgileri cepheye aktaran gizli Kuvayi Milliyeci İsak Benazus'dur. Hanri Benazus'un kökleri 1492'de Elhamra Kararnamesi ile İspanya'dan sürgün edilerek Osmanlı İmparatorluğu'na göç eden Sefarad Yahudisi bir aileye dayanan İzmirli bir aileden gelmektedir. ilk ve ortaöğrenimini İzmir'de yaptı. İzmir Atatürk Lisesi'nden mezun olduktan sonra, maddi olanaksızlıklar nedeniyle yükseköğrenimini tamamlayamadı.

Hanri Benazus, iş yaşamına atıldı ve 1960'lı yıllarda "Yupi Piliç" adlı firmayı kurarak tavukçuluk sektöründe faaliyet gösterdi. İş yaşamını sürdürürken, taraftarı olduğu Altay Spor Kulübü'ne başkan seçildi. 11 Aralık 1985-30 Aralık 1987 tarihleri arasında Altay başkanı olarak görev yaptı.

Hanri Benazus, Cemile Sevgi Tanrısever ile evli idi.

1988 yılında emekli olup aktif iş yaşamını sona erdiren Hanri Benazus, Mustafa Kemal ATATÜRK hakkında yazdığı kitaplar ve binlerce fotoğraftan oluşan Atatürk fotoğrafları koleksiyonuyla tanınmıştır.

Yaşamının en önemli anısı 1937 yılının 9 Ekim tarihinde Aydın’ın Ortaklar beldesinde Atatürk’le karşılaşması ve onun masasındaki leblebilerini yemesidir.

Fanatizm derecesinde bir Atatürk hayranı ve Atatürkçülük felsefesinin tutkunudur. 17 yaşındayken Atatürk fotoğrafları koleksiyonu yapmaya başladı. Yıllarını Atatürk'ün hiç bilinmeyen ve farklı yönlerini gösteren fotoğraflar toplamaya adadı. 1947'den bu yana biriktirdiği, 10 bini çekildiği yer ve tarih belli olmak üzere toplam 20 bin Atatürk fotoğrafını içeren büyük bir koleksiyona ulaştı. Bu koleksiyonunu 2021 yılında İzmir Büyükşehir Belediyesi'ne bağışladı.

Atatürk fotoğrafları koleksiyonundan 3105 adetlik fotoğrafı Ankara'da Çankaya Cumhurbaşkanlığı Köşkünde kurulmakta olan Atatürk Müzesine hediye etti.

Koleksiyonunda, Çanakkale Savaşı fotoğrafları, Sarıkamış Savaşı fotoğrafları, Nazım Hikmet fotoğrafları, Cumhuriyetimizin Anıt Kadınları fotoğrafları, İzmir’in işgal dönemi fotoğrafları (15 Mayıs 1919-9 Eylül 1922 arası), Atatürk’ün kişisel yaşamına ait eşyalarına ait özel fotoğrafları, tüm yakın çalışma arkadaşlarının fotoğrafları, Türkiye Büyük Millet Meclisinin ilk dönemlerine ait Milletvekillerinin fotoğrafları, Atatürk’ün cenaze fotoğrafları (10 Kasım 1938-10 Kasım 1953), İstanbul’un işgal dönemi fotoğrafları, eski İzmir fotoğrafları, eski İstanbul fotoğrafları, eski Ankara fotoğrafları, annesi Zübeyde Hanım'ın bireysel ve özel eşyalarının fotoğrafları, eşi Latife Uşşaki Hanım fotoğrafları, kız kardeşi Makbule Atadan Hanım’ın fotoğrafları, manevi çocuklarının fotoğrafları, Jön Türkler ve İttihat ve Terakki Dönemi fotoğrafları, Yürüyen Köşk fotoğrafları, dönemin Dünya liderlerinin ve yakın çevrelerinin fotoğrafları vs. Bulunmaktadır.

Yunanistan, Fransa ve İngiltere arşivlerinden, birçok ülkenin savaş muhabirinden ve ABD'den topladığı Atatürk fotoğraflarının kopyalarını kurum ve kuruluşların kullanımına açtı. Çanakkale Savaşı'nın görsel arşivini, Yeni Zelanda, Sidney, Canberra, Londra, Paris ve Berlin savaş arşivlerinden elde ettiği 900 kare fotoğrafla oluşturdu.

12 Şubat 2014 tarihinde eşi Cemile Sevgi Tanrısever ile beraber İzmir Agora AVM'de 'Atatürk Fotoğrafları Sergisi' düzenledi.

102 adet kitabı yayınlanmış olan Hanri Benazus, uzun yıllar “İnsan”, “Yakın Tarihimiz”, “Atatürk” ve “Atatürkçülük” konusunda kitaplar yazdı, konferanslar verdi, sergiler açtı.

Hanri Benazus, 15 Ocak 2024 tarihinde İzmir Bayraklı Şehir Hastanesinde 94 yaşında ölmüştür. Altındağ Musevi Mezarlığı'na defnedildi.

İzmir Karşıyaka'da Mavişehir mahallesinde yaşadığı caddeye 2022 yılında Benazus'un adı verilmiştir.

Hanri Benazus, Atatürk ile olan anısını anlattı:
“Atatürk Ekim 1937 Cumartesi günü, Nazilli Basma Fabrikası’nın açılışını yaptıktan sonra Ege askeri manevralarını izlemek üzere Aydın’ın Ortaklar beldesine, ki o zamanlar 40 hanelik küçük bir köydü, geldi. Köyün incir kooperatifinde kâtiplik yapan babam da karşılama heyetindeydi. Babamın eteğine yapışıp karşılamaya gittiğim o günün yaşamımın dönüm noktası olacağını bilemezdim. Beyaz treni istasyona yanaştı. Perona çıktığında etrafını köylüler sarınca onlara hitap etmeye başladı. Tam o an babamın elinden kaçıp O’nun eline yapıştığımı hatırlıyorum. Elimi bırakmadı, alıp kompartımanına götürdü. Ortadaki masada karşısına oturttu. Rakısını, leblebisini getirtti. O, rakısını köylülerin şerefine kaldırırken ben de bir taraftan O’nu hayran hayran seyrettim, bir taraftan da tabaktaki leblebilerini bitirdim. Adımı sordu. ‘Hanri’ dedim. Bana ‘Niye Ahmet, Mehmet, Mustafa değil’ diye sormadı ve ben o gün bu nedenle Türk oldum. Sonra da kendimi asla bir azınlık olarak hissetmedim. Hanri Benazus’un iflah olmaz Atatürk sevdası böyle başladı.

Kaynak:Biyografiler.com