Oyunlar/Otoyolda Piknik-Padişah-ı Hali Osman

Konusu

Ahmet: İşe yeni başladığımız yılları hatırlıyor musun?
Necmi: Hatırlamaz mıyım? İnanılmaz bir tempomuz, inanılmaz telâşımız vardı.
Ahmet: Çocuklarımız küçüktü, paramız azdı, zamanımız azdı. Hani otobanda piknik yapmıştık iki aile birlikte. Ne günlerdi Yarabbim.
Necmi: Otobanda piknik filan yapmamıştık. Sen öyle bir rüya görmüştün.
Ahmet: Ne rüyası canım. Hani hatırlasana, İstanbul Ankara otobanında, şöyle yolun tam üstünde
Necmi: Sahi mi? Ben rüya diye hatırlıyorum.
Ahmet: Yok, rüya değildi.
* * *
Sadrazam: Neyse gıybet etmeyelim. Daha mühim bir mevzu var önümüzde. Müneccimbaşı memleketin nasıl kurtulacağı konusunda mufassal bir rüya gördü uykusunda.
İkinci Vezir: Çok şükür.
Kazasker: Yarabbi şükür.
Sadrazam: Yalnız rüya pek tahsilatlı. Rüyadaki tavsiyeleri yerine getirmek de pek müşkil imiş.
İkinci Vezir: Nasıl yani?
Sadrazam: Anlatması da müşkil. Şimdikine benzer idari müşkülatlarda gelecek asırda tedavi amaçlı çalıştırılacak bir CEO bulmuş müneccimbaşımız. Cinler tâifesinin yardımıyla onu o asır­dan bu asra celp eylemiş, anladınız mı?