Rönesans dönemi İtalyan ressamdır.

Giorgione, 1478 yılında İtalya’da Venedik'in dışındaki Castelfranco Veneto isimli ufak bir kasabada Giovanni Barbarella’nın oğlu olarak doğmuştur. Asıl adı Giorgio Barbarelli da Castelfranco’dur. Gençliğinde Venedik’e giden Giorgione, Gentile Bellini ve Giovanni Bellini kardeşlerin atölyesinde eğitim aldı. Orada kendisinden 10 küçük Titian ile tanıştı. Beraber 1508'de Alman ticaretinin Venedik'teki merkezi olan Fondaco dei Tedeschi'nin cephesini süslediler. Ancak nemli hava yüzünden bu yapıtlar yok olmuştur.

Giorgione, 1500 yılında henüz 23 yaşına yeni girmişken Doge Agostino Barberigo ve komutan Consalvo Ferrante gibi önemli kişilerin portrelerini çizmek için seçildi. 1504 yılında, doğduğu kentteki bir katedralde, başka bir komutan olan Matteo Costanzo anısına yaptırılacak olan altar resmi Giorgione'ye sipariş edildi. Castelfranco Madonnası olarak adlandırılan bu resimde "Kutsal konuşma" tarzındaki, yani Meryem'i kucağında bebek Hz. İsa ve etraflarında birkaç aziz ile birlikte betimleyen bu tabloda iki yandaki azizler eşkenar bir üçgen oluşturuyordu. Bu sayede arka plan olarak kullanılan manzara vurgulanmaktaydı. Venedik sanatında bir yenilik olan bu teknik, ressamın ustası Giovanni Bellini ve diğer bazı ressamlar tarafından da hemen uygulanmaya başladı. Giorgione, ışık gölgenin daha gelişmiş bir türü olan sfumato tekniğini kullanarak, resimde ışığı ve perspektifi renklerin tonları ile betimlemeye yaklaşık olarak Leonardo da Vinci ile aynı dönemde başladı. Ressam Giorgio Vasari'ye göre bu tekniği Leonardo da Vinci'den öğrenmişti.

1507 yılında Venedik'teki Düka Sarayı'nın salonlarından biri için resimler çizdi.

1507-1508 yılları arasında, diğer ressamlarla birlikte, yeni yapılan Fondaco dei Tedeschi'nin dış cephe fresklerinin hazırlanmasında çalıştı. Ressam daha önce de Casa Soranzo ve Casa Grimani alli Servi gibi bazı Venedik saraylarının dış cephesine freskler çizmişti.

Resme bazı yenilikler getiren Giorgione, Altar panoları ve portreler dışında, konusunu incilden ya da klasik dönemden almayan, belirli bir öyküyü betimlemeyen resimler de çizdi. Konulu resimlerinde ise harekete yer vermedi, daha çok lirik ya da romantik duyguların uyandırdığı ruh hâlini yansıttı.

Giorgione’nin en meşhur tablosu 1510 yılında yaptığı şu anda Dresden'de bulunan “Uyuyan Venüs” adlı eseridir.

1510 yılında yaptığı bu resim, 1538 yılında Titian’ın yaptığı “Urbino Venüsü” tablosu ve aynı ekolden birçok ressamın benzer resimleri için örnek oluşturmuştur.

Giorgione’nin hâlen var olan tüm tabloları, zengin Venedikli koleksiyoncusunun evinde sergilemesi için çizilmiş yaklaşık altmış santimetre ebadında ufak boyutlu tablolardır. Giorgione bu türden eserler veren ilk önemli İtalyan ressamdır.

Fırtına adlı tablosunda bir pınarın iki yanında, şehrin karmaşasından ve yaklaşan fırtınadan uzakta bir asker ve bebeğini emziren bir kadın bulunur. Tablodaki sembollerin çokluğu birçok farklı yoruma sebep olmuştur. Fırtına “The Tempest” tablosu Batı Sanatı Tarihi’nde ilk peyzaj resmi olarak anılır. Eserin konusu, figürleri ve içeriği son beşyüz yıldır tartışılsa da anlamı maalesef tam olarak açıklanamamıştır. Ünlü ressam Giorgio Vasari, Giorgione’nin ölümünden sadece 50 yıl sonra yazdığı kitabında bile Fırtına’nın ne anlama geldiğini çözemediğini belirtmiştir. Bu tablo Venedik Gallerie Dell’Academia’de bulunmaktadır.

Giorgione, 25 Ekim 1510 tarihinde Venedik, İtalya’da 32 yaşında veba salgını sebebiyle ölmüştür. Giorgione'nin ölümünden sonra yarım kalmış bazı eserlerini Titian tamamladı.

Giorgione, 32 yaşında erken ölümü ile geride kesin olarak ona ait olduğu anlaşılabilen yalnızca 6 eser bırakmıştır. Bu eserlerdeki anlam ve kimlik belirsizliği (eserlerinin hiçbiri imzalanmamıştır) Giorgione’nin sanatını gizemli kılmış ve onu dönemin en ünlü fakat anlaşılamayan ressamlarından biri yapmıştır.

Kaynak:Biyografiler.com