Adonis, Yunan mitolojisine göre Afrodit'in âşık olduğu ölümlüdür.

Sümer ve Hitit kökenli bir mit olan Adonis’in kelime kökeninin, Sami dillerinde “efendi, tanrı” anlamında kullanılan “Adon” kelimesinden geldiği söylenmektedir. Güney Akdeniz kültüründe sıkça anlatılan; adı birçok şiir, kavram ve masala konu olan Adonis miti, Yunan mitolojisinde toprak-bereket öyküsü olarak anılır.

Milattan çok önceki yıllarda var olan Asur devletinin kralı Theias’ın çok güzel olan Myrrha (Smyrna) adında bir kızı vardı. Kral, kızının aşk ve güzellik tanrıçası Afrodit'ten daha güzel olmasıyla övünürdü. Afrodit bunu duyunca sinirlendi ve misilleme yapmaya karar verdi. Arzu ve cazibe tanrısı oğlu Eros'u Myrrha'yı babasına aşık etmek için kullandı ve hatta onu ensest ilişkiye girmesi için kandırdı.

Dadısının yardımlarıyla 12 gün 12 gece boyunca (bazı kaynaklarda 40 gün olduğu belirtilir) babasıyla gizlice birlikte olan Myrrha, birlikteliğin son günü hamile kalır. Babası, 12.günün sonunda birlikte olduğu kişinin kızı olduğunu fark eder. Tanrılar tarafından cezalandırılmak istemeyen Theias, bu günahı temizlemek için kızını öldürmeye karar verir. Mrryha, peşine düşen babasından korkarak tanrılara sığınır ve tanrılar tarafından ormanda saklanabileceği bir Mersin ağacına dönüştürülür. Ağacın gövdesinden 9 ay sonra ölümlülerin en güzeli olan Adonis dünyaya gelir.

Afrodit, Adonis’i doğduğunda görür görmez ona aşık olur ve bebeği, büyütmesi için yeraltı tanrıçası Persephone’ye verir. Fakat Persephone de zamanla büyüyüp yakışıklı bir genç olan delikanlıya vurulmuştur ve onu daha sonra geri vermek istemez. İki tanrıça arasında kavga çıkar. Zeus araya girer ve Adonis'in 4 ay Afrodit'in, 4 ay Persephone'nin yanında kalmasına karar verir. Geri kalan 4 ay ise onun kararına bırakılmıştır ve Adonis Afrodit ile olmayı seçer.

Adonis, Persephone ile olmak için yer altına indiğinde Afrodit’le birlikte tüm canlılar yas tutar, sararıp yapraklarını dökerler ve kış başlar; Afrodit’le olmak için yeryüzüne çıktığında ise bereketlenen toprakla birlikte doğa canlanır ve ilkbahar başlar. Kışın yer altında kalıp, kış bitiminde yer üstüne çıkarak bahar tanrıçasıyla birlikte olan Adonis, kalan 4 ayını da Afrodit’in yanında geçirmek isteyince diğer tanrılar tarafından kıskanılmaya başlanır. Afrodit’e olan aşkıyla bilinen Savaş tanrısı Ares ve bereket tanrısı Artemis, Adonis’in peşine düşer. Adonis’in en büyük tutkusu olan av esnasında, üzerine yaban domuzu salarak kasığından yaralanmasına sebep olurlar.

Sevgilisini kanlar içerisinde gören Afrodit, yardıma koşarken ayağına diken batar ve dikenin etkisiyle ayağından çıkan kanlar, tanrıçanın beyaz gülünü kırmızıya boyar. Kan kaybından can veren Adonis’in toprağı sulayan kanından anemon çiçeği (Manisa laleleri) biter. Böylece Adonis, öldükten sonra da bitkisel varlığı simgelemeye devam eder.

Buna çok üzülen Afrodit güzelliğini kaybetmeye başlayınca tanrılar Olimpos Dağı'nın zirvesinde toplanırlar ve Adonis'e yeniden can verirler. Adonis can bulduğunda hava ısınmış, çiçekler açmaya başlamıştır. Bu nedenle, Adonis çiçekli ve güzel baharın temsilcisidir.

Kaynak:Biyografiler.com