Konusu

"Şarkı sözleri" hoyrat haykırışlara sarılınca musıki terketti şiirimizi. Nicedir aruzun ahengi yok. Hece veznine parmak hesabı diyerek, anlamın gözlerini de çıkardılar. Zaten "edeb" kavramı çoktan terketti edebiyatı.
Ne mazmun var, ne nazma çekme endişesi. Sırtı yere gelmeyen güreşimizi "Greko-romen" sinsi taktiğiyle yere serenler; "parnas" ve "sembol2lerle çimdiklediler aklımızı. Oysa o dedikleri şeyleri, asırlar öncesinden Fuzuli'ler, Yunus'lar birer gergef gibi işlemişlerdi şiirlerinde.
Ve şiirimiz; "Troya" ile "Vel' Asr" arasında sulu bir sarkaç gibi sallanıp durmaktadır. "GÜLENDAM"da, şiirin gül endamına gönül gözüyle kaçamak bir nazar atabildikse bahtiyarız.