Gözgü

Konusu

Yusuf’a ayna hediye eden dostu, Efendim, demişti, Sizden güzel bir şey bulamadığım için size bu gözgüyü getirdim; ta ki bakasınız, kendi güzelliğinizi seyredip mesrur olasınız!

Fuzulî bir beytinde:
Eğer su dâmenin tuttum, revan döndürdü yüz benden
Eğer gözgüden umdum sıdk, aks-i müddeâ gördüm der.

(Teselli bulurum diye) ne vakit gözyaşının eteğine yapıştıysam hemen beni terkedip gitti; herhangi gözgüye bir doğruluk umarak baktıysam, (yazık ki) benim tam tersimi gösterdi.
Fuzulî haklıydı. Devrân aynasında görüntülerin çoğu düşüncelerimize, hayallerimize ve umutlarımıza muhalifti. Çünkü imtihanlar bu görüntülerdeki doğru kareleri yakalayabilmekle oluyordu. Yıllar var ki âlemin gözgüsünde biz de çok çeşitli suretler gördük, çok görüntüler yakaladık. Kimisi gülümseyen, ama çoğu somurtkan suretler; bazen uygun, ama ekseriya aykırı görüntülerdi bunlar... Gördüklerimizi birer deneme ikliminde paylaşalım istedik sizinle, olumsuzlukları olumlayalım istedik. Özellikle sevgiden, sevgiliden, daha sevgiliden, en sevgiliden bahsetmeye yeltendik. En Sevgili’ye dair Gül yazıları yazdık. Gül kokulu aşklardan bahsettik. Gül çağında, Gül yağmurlarına tutulalım istedik. Gül devrini hatırlayalım ve hatırlatalım istedik. Umarız Gözgü’müze yansıyan bu kırk görüntü, kırk ayrı gönülde, kırk ayrı kapı açar. Çünki sevinçler ve hüzünler hep bir gözgüden yansır yüreklerimize ve herkes bir gözgüde mutlaka kendi gerçeğini görür, eğer arayan gözlerle bakarsa.
Gözgü, ayna demektir. Tıpkı bu serinin ilk kitabı olan Ayine” gibi.