Saddam Hüseyin, 1979'da baÅŸladığı Irak Devlet BaÅŸkanlığı görevini, , 2003 Nisan’ında, ABD ve Ä°ngiltere’nin oluÅŸturduÄŸu koalisyon güçleri tarafından devrilen, diktatör, lider.

28 Nisan 1937'de, Irak, Tikrit’e 13 kilometre uzaklıktaki, El-Avya köyünde, çobanlıkla geçinen fakir bir ailenin çocuÄŸu olarak dünyaya gelen Saddam Hüseyin Abdülmecid El-Tikriti, babasının, doÄŸumundan altı ay önce ortadan kaybolmasının ardından, önce 3 yaşına kadar, oldukça dindar bir sünni olan amcasın, daha sonra, kendisine "karşı duran, göğüs geren kiÅŸi" anlamına gelen Saddam ismini veren annesinin yanında yaÅŸadı. Tekrar evlenen annesinin eÅŸi tarafından ÅŸiddet gören Hüseyin, 10 yaşında amcasının yanına geri döndü ve onun yanında büyüdü.

Siyasetle gençlik günlerinde tanışan Saddam'ın, Arap dünyasına egemen, ulusçu, özgürlükçü ve anti-emperyalist bir devlet baÅŸkanı olma düşleri, 1955’de, BaÄŸdat’a gelerek, 1940’lı yıllarda Åžam’da, savaÅŸ altında kurulan ve 1953 yılında, Ekrem El Havrani’nin ‘Arap Sosyalist Partisi’ ile birleÅŸerek, ‘Arap Sosyalist Baas Partisi’ adını alan, Arap dünyasını önce özgürlüğe sonra da, sosyalizme ulaÅŸtırmak hedefini güden Baas Partisi'ne katılmasıyla, iyice alevlendi.

1956 yılında başarısız bir darbe girişiminde bulunan Hüseyin, 1959'da, Irak'ın asker kökenli Devlet Başkanı General Abdulkerim Kassım'ı öldürmek için oluşturulan bir suikast örgütünün içinde bulundu.

Suikastte adı geçen Hüseyin, ayağından vurularak yaralanmasının ardından, CIA ve Mısır istihbaratının desteÄŸiyle Tikrit’e kaçtı. Ardından önce Suriye’ye daha sonra da Beyrut’a geçen Hüseyin, Beyrut’ta CIA tarafından eÄŸitildikten sonra Mısır’a gitti. Mısır’da geçirdiÄŸi süre zarfında sık sık Amerikan BüyükelçiliÄŸi’ni ziyaret eden Hüseyin, bu dönemde, Kahire Ãœniversitesi’nde hukuk öğrenimi gördü.

1963’te, kuzeni Sacide Talfah ile evlenen Hüseyin’in, Rana, Raghad ve Hala isimli üç kızı ve Uday ve Kusay adında iki oÄŸlu oldu. Sonra iki kez daha evlenen Saddam Hüseyin'in, Ali adında bir oÄŸlu daha oldu.

1964 yılında, Irak’a dönüşünün ardından hapse giren Hüseyin, 1967’de hapisten çıkarak, Baas Partisi’ndeki hızlı yükseliÅŸine baÅŸladı.

1968'e kadar muhalafette kalan Baas Partisi, aynı sene düzenlediği bir darbeyle iktidarı, kan dökmeden ele geçirdi. Ekonomik yenilikçiliği ve Arap sosyalizmini benimseyen partisinin ileri gelen üyelerinden biri olan Hüseyin, partisini iktidara getiren darbede, önemli oynadı.

Darbenin ardından, parti tarafından kurulan Devrim Komuta Konseyi, ülkedeki tek yetkili haline gelirken, Saddam Hüseyin de, 1969'da, Konsey'in Başkan Yardımcısı oldu.

Ülkenin önemli iç problemlerinin çözümüne yönelik bir hamle başlatan Saddam Hüseyin, 1970'de Kürt ayrılıkçılara otonomi verdi ancak bir süre sonra anlaşma bozuldu. Bozulan anlaşma ardından, Irak rejimi ile Kürt gruplar arasında savaş çıktı.

1972'de, Irak petrollerinin millileştirilmesiyle ilgili projeleri yürüten Hüseyin, partideki gücüne dayanarak, 1976'da, Ahmed Hasan'ın birçok yetkisini kullanmaya başladı.

Zamanla konumunu iyice pekiÅŸtiren ve BaÅŸkan Ahmed Hasan Bekri iktidarının perde arkasındaki asıl güç kaynağı olduÄŸu iddia edilen Hüseyin, 16 Temmuz 1979’da, yine bir darbeyle iktidara el koyarak, baÅŸkanlığını ilan etti ve El Bekri'nin yerine geçti.

Baskıcı ve acımasız yöntemlere ve güçlü bir istihbarat ağına dayanan iktidarı süresince, sesini yükselten muhaliflerini öldürmekten çekinmeyen Hüseyin’in bu sert tavrı, bazen soykırım giriÅŸimlerine dönüştü.

Saddam Hüseyin, Devlet Başkanlığı görevinin yanı sıra, Devrim Komuta Konseyi Başkanlığı ve başbakanlık görevlerini de üstlenerek, petrol gelirlerine dayanan, geniş çaplı bir kalkınma programı başlattı.

Mısır'ın Arap dünyasındaki önderliğini elinden almaya ve Basra Körfezi'nde egemenlik kurmaya yönelik bir dış politikayı savunan Hüseyin, kendisini Arap dünyasının liderliğine taşıyacak, Batı'nın gözünde de vazgeçilmez kılacak bir fırsat olduğunu düşündüğü, planını uygulamaya geçerek, 1980'de, Hürmüz Boğazı'nın denetimini ele geçirmek amacıyla, İran'a saldırdı.

ABD ve Batı’yla iliÅŸkileri sarsılmakta olan Humeyni rejimine açtığı savaÅŸta, Batı'nın desteÄŸini kolayca alacağına inanan Hüseyin’in beklentileri umduÄŸu ÅŸekilde sonuçlanmadı.

Önemli bir su bölgesi olan Åžatt el Arab, savaşın ilk günlerinde Irak askerleri tarafından ele geçirildiyse de, Ä°ran, Saddam’ın hesaplarındakinden daha fazla direniÅŸ gösterdi.

1988’e kadar süren savaÅŸ, yüzbinlerce insanın ölümüne yol açarken, iki ülkenin ekonomisini de tahrip etti. Ä°ran’dan bir kazanç saÄŸlayamayan Saddam, geri çekildi.

Aynı sene, Irak Kürtleri özerklik taleplerini arttırınca, Irak güçleri Halepçe’de, 5 bin sivilin ölmesine neden oldu. “Kimyager Ali” olarak bilinen General Ali Hasan El Mecid, Kürtleri kendi köylerinden çıkarmak için siyanür gazı kullandı. Binlerce Kürt, köylerinden uzaklaÅŸtırılarak “yeniden yerleÅŸim kampı” denilen bölgelere sürüldü. Olay, tarihe Halepçe Katliamı olarak geçti.

2 AÄŸustos 1990’da, Saddam'ın birliklerinin Kuveyt’i iÅŸgal etmesi, Körfez Savaşı'nın baÅŸlamasına neden oldu. BirleÅŸmiÅŸ Milletler’in, 6 AÄŸustos'ta Irak'a ambargo ilan etmesi ve 25 AÄŸustos'ta da Irak'a güç kullanımına izin vermesinin ardından, 17 Ocak 1991'de, ABD'nin Saddam'ı ilk devirme giriÅŸimi olan, Çöl Tilkisi Operasyonu, baÅŸladı.

SavaÅŸ sırasında 700’den fazla petrol kuyusunu ateÅŸe veren, petrol boru hatlarını açarak, Körfez ve su kaynaklarını kirleten ve çekilirken kenti yaÄŸmalayan Iraklı askerler, savaÅŸ sonrasında, yüzlerce Kuveytli’yi esir alarak BaÄŸdat’a götürdüler.

Körfez Savaşı sırasında da, onbinlerce Kürt öldürüldü ya da hapsedildi, 1 milyona yakını ülkeden kaçtı. 16 Aralık 1990'da, büyük bir bombardıman başladı ve bu bombardıman 27 Şubat 1991 yılında sona erdi. O tarihten sonra arada bombalamalar oldu.

28 Şubat'ta Bağdat'ın ateşkesi kabul etmesinin ardından, kuzey ve güneyde uçuşa yasak bölgeler oluşturuldu.

11 Eylül 2001’de, Dünya Ticaret Merkezi’ne yapılan saldırıların ardından, gözler yine Saddam'a çevrildi. Ä°kinci Körfez Savaşı'na giden sürecin baÅŸlangıç noktasını oluÅŸturan bu olayın ertesi yılı, Afganistan'ı iÅŸgal eden, George Bush yönetimi, 20 Mart 2003 tarihinde, Irak’ta kitle imha silahı bulunduÄŸu iddiasına dayandırılan bir iÅŸgal baÅŸlattı. Ancak daha sonra, 6 Ekim 2004’te, Amerikan silah denetçileri, 1991'den sonra Saddam Hüseyin rejiminin, kitle imha silahı ürettiÄŸine dair kanıt bulamadıkları açıklamasını yaptılar.

12 yıl süren BM ambargosunun ardından, bu kez yalnızca ABD ve İngiltere tarafından oluşturulan koalisyonun başlattığı operasyonla, Saddam Hüseyin, 9 Nisan 2003'te devrildi.

Firdevs Meydanı'ndaki Saddam Hüseyin heykelinin yıkılması, Irak’ta, yeni dönemin simgesi oldu.

BaÄŸdat'ı ele geçirmesine karşın, ilerleyen günlerde beklenmedik ve güçlü bir direniÅŸ hareketiyle karşı karşıya kalan ABD, 13 Temmuz 2003’te, Irak'ta 25 kiÅŸilik bir geçici yönetim konseyi atadı.

8 Mart 2004’te, geçici bir anayasa hazırlayan konsey, 28 Mayıs 2004’te, Ä°yad Allavi'yi baÅŸbakanlığa getirdi.

28 Haziran 2004’te, Allavi Yönetimi, Amerika BirleÅŸik Devletleri liderliÄŸindeki iÅŸgal yönetimi yetkilerini aldı.

ABD'nin Irak’taki sivil yöneticisi Paul Bremer, 14 Aralık 2003 tarihinde düzenlediÄŸi basın toplantısında, operasyonun baÅŸlamasıyla ortadan kaybolan, Irak'ın devrik devlet baÅŸkanı Saddam Hüseyin'in, 13 Aralık gecesi, doÄŸum yeri Tikrit'e 20 kilometre, El Oca'ya 6 kilometre uzaklıktaki El Dor kasabasında, sık hurma aÄŸaçlarının bulunduÄŸu düz bir alandaki El Hadra bahçesinde bir sığınakta ele geçirildi.

Irak'taki Amerikan güçlerinin komutanı İspanyol General Ricardo Sanchez, Bağdat'ta düzenlediği basın toplantısında, Saddam'ın bir çiftlikteki 2 metre derinliğinde bir çukurda yakalandığını söyledi. Sanchez, havalandırma sistemi bulunan çukurun girişinin, tuğla ve çöplerle kamufle edildiğini ve çukurda sadece bir kişilik yer olduğunu belirtti.

Yakalandığı sırada yanında, 750 bin dolar, iki kalaÅŸnikof ve bir tabanca bulunan Saddam Hüseyin’in kimliÄŸinin belirlenmesine, Saddam'ın, 22 Temmuz'da ABD güçlerinin operasyonu sırasında, Musul’da bir evde öldürülen oÄŸulları, Uday ve Kusay'ın cesetlerini de teÅŸhis eden ve 7 aydır tutuklu bulunan, eski baÅŸbakan yardımcısı Tarık Aziz'in yardım ettiÄŸini, Irak'taki ABD öncülüğündeki yönetimin, adının açıklanmasını istemeyen bir yetkilisi, Reuters'a yaptığı açıklamada bildirildi.

Saddam Hüseyin, 24 yıllık iktidarı zarfında meydana gelen bir dizi, saldırı ve katliam suçlarından sorumlu tutularak, kendisiyle birlikte yargılanan diğer yedi sanık olan, eski Baas partisi yetkilileri, Mizher Abdullah Ravid, Abdullah Kadim Ruadi, Muhammed Azavi Ali ve Ali Daim Ali, üvey kardeşi ve eski İstihbarat Servisi Başkanı Barzan İbrahim el-Tıkriti, eski Devlet Başkanı Yardımcısı Taha Yasin Ramazan ve Devrim Mahkemesi'nin eski baş yargıcı, Avad Hamad el-Bandar ile ABD tarafından kurulan, işgal yönetiminin oluşturduğu bir mahkemede yargıç karşısına çıktı.

DuruÅŸmaya, füme takım elbise ve beyaz gömlekle çıkan Saddam, hakimin karşısına çıktığında, ”Irak’ın Devlet BaÅŸkanı olarak anayasal haklarımı kullanıyorum. Adaletsizlik örneÄŸi bu oluÅŸumu tanımıyorum. Bu mahkeme meÅŸru deÄŸildir. Bu sözde mahkemeye cevap vermiyorum.” ÅŸeklinde konuÅŸtu.

1 Temmuz 2004’te, Hüseyin, ön duruÅŸmada kendisine yöneltilen savaÅŸ suçu ve soykırım suçlarını reddetti.

BaÄŸdat’ta, yoÄŸun güvenlik önlemleriyle korunan YeÅŸil Bölge'de, özel olarak inÅŸa edilen bir salonda yapılan duruÅŸmalar, Iraklı ve yabancı gazeteciler tarafından izlendi.

Saddam’ın savunma ekibinde, ABD'nin Irak'ı iÅŸgal etmesinden kısa süre sonra, Ãœrdün'e kaçan Hüseyin'in en büyük kızı Ragad Saddam Hüseyin, Irak Barosu üyesi, BaÄŸdatlı avukat Halil Duleymi, Ragad'ın yasal danışmanı olan ve Ä°ngiltere'de yaÅŸayan Irak doÄŸumlu avukat Abdülhak Alani, Malezya'nın eski BaÅŸbakanı Mahattir Muhammed ve Saddam’ın hukuk danışmaları arasına, AÄŸustos 2004’te katılan, Libya lideri Muammer Kaddafi'nin, hukuk profesörü olan kızı, AyÅŸe Kaddafi bulunuyordu.

1960'larda ABD Adalet Bakanlığı yapan ve Irak işgalinin önde gelen muhalişeri arasında yer alan Ramsey Clark da, savunma ekibine dışardan danışmanlık yaptı.

Mahkemenin ilk yargıcı, Kürt kökenli Rizgar Muhammed Amin bir süre sonra davadan, istifa ederek ayrıldı. Eski yargıcın yerine Ahmed Hüdayir geçti.

Hüseyin’in yargılanması sırasında öne sürelen suçları, 1 milyon kiÅŸinin hayatını kaybettiÄŸi Ä°ran – Irak Savaşı, Halepçe’deki Kürt Katliamı, Körfez Savaşı’nın baÅŸlamasının sebebi olarak gösterilen Kuveyt Ä°ÅŸgali, izinsiz üretilen kitle imha silahları, çeÅŸitli cinayet ve katliamlar olarak gösterildi.

Irak'ın devrik Devlet BaÅŸkanı Saddam Hüseyin, 1982 yılında, Duceyl kasabasında, 143 Åžii'nin öldürülmesi talimatını verme suçundan yargılandığı, Duceyl Davası’nda, insanlığa karşı suç iÅŸlediÄŸi yargısına varılarak, 5 Ekim 2006 tarihinde, ölüm cezasına çarptırıldı. Saddam'ın savunma ekibi, kararın ve yargılama sürecinin meÅŸru olmadığını savunurken, Iraklı BaÅŸsavcı Cafer El Musavi, Saddam'ın kurÅŸuna dizilmeyeceÄŸini, asılacağını açıkladı.

3 Aralık 2006’da, Saddam Hüseyin’in idam kararının bozulması için temyize gidildiyse de, karar temyiz mahkemesi tarafından da onandı.

Saddam, mahkemenin hakkında ölüm cezası kararını vermesinden sonra duruşma salonunda tekbir getirdi ve "vatan sağolsun" diye bağırdı.

Hüseyin, hakkında verilen idam kararının temyiz mahkemesinde onanmasından sonra, Irak halkına yönelik bir veda mektubu yazarak halkı, "düşmanlar karşısında" birlik içinde kalmaya çağırdı.

Devrik Devlet Başkanı, mektubunda, "Ben kendimi feda ediyorum. Allah'ın izniyle, şehitler mertebesine yükseleceğim" dedi.

Ayrıca, "Tıpkı bir şehit gibi ölüme gideceğini" kaydeden Hüseyin, Amerikan ordusu ile komşu İran'ı kastederek, "Vatanınızın düşmanları, işgalciler ve Farslar, siz ve sizi yönetenler arasındaki birlikte bir engel buldu. İşte bu yüzden içinize nifak tohumu ekmeye çalışıyorlar" ifadelerini kullandı.

Fransız Haber Ajansı’nın yayınladığı mektup, Saddam Hüseyin'in Ãœrdün'deki avukatları tarafından doÄŸrulandı.

30 Aralık 2006’da, Irak'ın, idam cezasına çarptırılan devrik lideri Saddam Hüseyin’in, ABD tarafından desteklenen Irak televizyon kanalı El Hurra tarafından, Türkiye saati ile, sabah 05:00’da, asılarak idam edildiÄŸi haberi duyuruldu. Haber, Irak DışiÅŸleri Bakan Yardımcısı, Lebid Abbavi’nin, BBC Televizyonu'na yaptığı açıklamada doÄŸrulandı.

El Arabiye Televizyonu, Saddam Hüseyin'in asılmasının ardından, Saddam'ın kardeşi, Barzan El Tikriti ile eski yargıç Avad El Bender'in de asılarak idam edildiklerini duyurdu.

Elbu Nasır kabilesinin lideri Ale El Nida, gazetecilere yaptığı açıklamada, Saddam'ın, idam edildikten 24 saat sonra, 2003 yılında, ABD askerlerince öldürülen oğulları, Uday ile Kusay'ın da gömülü oldukları, Avca köyünde, ailesine ait bir arsaya gömüldüğünü belirtti.

Hüseyin'in idamı ABD, Ä°srail ve Ä°ngiltere tarafından memnuniyetle karşılanırken; Libya 3 günlük yas ilan etti ve kurban bayramı kutlamalarına son verdi. Pakistan, Malezya ve Rusya yönetimleri, idam cezasının uygulanmasının, ülkeyi iç savaÅŸa doÄŸru götürmesinden endiÅŸe ettiklerini açıklarlarken, Avrupa BirliÄŸi, olayı barbarlık olarak deÄŸerlendirerek kınadı. Hamas’tan da, olayın siyasi bir cinayet olduÄŸu yorumu geldi.

Saddam Hüseyin’in infazından sonra, Iraklı Rizkar Muhammed Emin gibi bazı hukukçular, idamın Irak yasalarına göre yasal olmadığını iddia ederken, birçok hukukçu da, davanın, adil ÅŸartlarda geçmediÄŸini savundu.

Birinci Dünya Savaşı yıllarında, bize karşı baÅŸlayan Arap isyanının hazırlayıcısı, Mekke Emiri Åžerif Hüseyin’in oÄŸlu olan, 1921 – 1933 senelerinde krallık olan Irak’ın tahtında bulunan, Ä°sviçre’de basit bir apandisit problemi yüzünden yattığı ameliyat masasında ölen, Kral Birinci Faysal, 1939’da kendi kullandığı otomobiliyle bir duvara çarparak can veren, Kral Birinci Faysal’ın oÄŸlu Kral Gazi, 1958’in 14 Temmuz’unda, BaÄŸdat’ta yaÅŸanan askeri darbe sırasında kurÅŸunlanan ve darbeci subaylar tarafından, doktorların müdahele etmesine izin verilmemesi sonucunda ölen, Kral Ä°kinci Faysal, yine bir suikastla öldürülen, Irak’ta krallığa son veren 1958 darbesinin görünürdeki lideri, General Abdülkerim Kassım, onun ardından iktidarı ele geçiren ve 15 Nisan 1966’da, şüpheli bir helikopter kazasında ölen General Abdüsselam Arif, 1968’deki Baas darbesinin ardından, 30 Temmuz’a kadar iktidarda kalan, ancak 1979’da saÄŸlık sebepleri yüzünden görevinden istifa eden ve 1982’de, Saddam Hüseyin’in tabancasından çıkan kurÅŸunla öldüğü iddia edilen Ahmed Hasan El-Bekri, ve son olarak da, 30 Aralık 2006’da idam edilen, devrik lider Saddam Hüseyin gibi, BaÄŸdat’ta, 1921’den bugüne kadarki 73 senelik dönemde iÅŸbaşına gelen, Iraklı liderlerin hiçbirinin, doÄŸal sebeplerden ölmeyerek, makamlarını darbeyle, suikastle ya da kuÅŸkulu kazalarla bırakmış olmaları da Irak Yönetimleriyle alakalı dikkat çeken bir konudur.

30 Ocak 2005: Iraklılar, yeni 275 sandalyeli meclisin üyelerini seçti. Şiiler oyların yüzde 48'ini, Kürtler yüzde 26'sını aldı.

29 Mart 2005: Yeni ulusal meclis toplandı.

6 Nisan 2005: Celal Talabani devlet başkanlığına, Şii Adil Abdülmehdi ile Sünni Gazi El Yaver yardımcılıklarına getirildi.

7 Nisan 2005: Şii kökenli İbrahim Caferi başbakanlığa getirildi.

28 Nisan 2005: Yeni Irak hükümeti meclisden güvenoyu aldı.

28 Ağustos 2005: Uzun müzakereler ve itirazların ardından yeni anayasa taslağı hazırlandı.

15 Ekim 2005: Yeni anayasa taslağı referanduma sunuldu.

Saddam Hüseyin'in idamından sonra yayınlanan mektubunda;

	Geçmişte hepinizin bildiği gibi cihat ve mücadele için savaş meydanındaydım. Yüce Allah, yine devrimden önceki aynı şeylerle aynı şekilde ve aynı ruh haliyle karşı karşıya gelmemi istedi ancak bu kez daha büyük ve zorlu bir sorun vardı. Hey Allahım! Bizim ve büyük Irak halkının karşı karşıya olduğu bu zor durum her birimizin niyetlerimize göre yargılanacağı yeni bir derstir ve Allah'ın ve halkın huzurunda bugün ve şu andaki durumumuz zafer dolu bir tarihe dönüştükten sonra bizi haklı çıkaracaktır. Bu, her şeyden önemlisi, tarihin gelecek aşamalarındaki başarıların üzerine yükseleceği temeldir. Bu durumda, ama sadece bu durumda, gerçek olan dürüst ve sadık insanlardır. Bunun karşısında ise sahte olanlar yer alır. Önemsiz kişiler, yabancılar tarafından onlara verilen iktidarı kendi halklarına zulmetmek için kullanırsa, bu kişiler değersiz ve alçaktır. Bu ülkede yaşadıklarımız sadece olumlu sonuçlar üretmelidir. Bu büyük millete, ülkemizin halkına ve insanlığa: Çoğunuz bu mektubun yazarını sadık, dürüst, insanlara iyi davranan, bilge, mantıklı kararlar alan, adil, kararlı ve devletin ve halkın zenginliğini dikkatli kullanan birisi olarak bilirdiniz... Ve kalbinin ayrım yapmaksızın herkesi kucaklayacak kadar büyük olduğunu. Onun kalbi yoksullar için yanıyor; onların durumunu düzeltene ve ihtiyaçlarını karşılayana kadar ona rahat yok. Onun kalbi bütün halkını ve ulusunu kapsıyor ve halkının arasında, çabası, verimliliği veya yurtseverliği gibi unsular dışında, ayrımcılık yapmaksızın dürüst ve sadık olmaya gayret ediyor. Bugün sizin adınıza, gözleriniz için, ulusumuzun gözleri için, adaletin gözleri için ve bayrağı nerede dalgalanırsa dalgalansın doğruyu savunan insanlar için konuşuyorum. Kardeşinizi ve liderinizi iyi tanırdınız, o asla baskıya boyun eğmedi. Onu sevenlerinin isteklerine uygun olarak bayrağa ve kılıcına sadık kaldı. İşte siz kardeşinizin, oğlunuzun veya liderinizin böyle olmasını istediniz... Ve (gelecekte) size öncülük edecek olanlar da hep bu özelliklere sahip olmalı. Burada ruhumu bir kurban olarak Allah'a sunuyorum. Eğer isterse ruhumu şehitlerle birlikte cennete gönderecek veya belki bunu erteleyecek... Bu yüzden sabırlı olalım ve adaletsiz uluslara karşı ona güvenelim. Devrimden önce ve sonra bizim ve Irak halkının karşı karşıya kaldığı onca zorluğa ve fırtınaya rağmen, Yüce Allah asla Saddam Hüseyin'in ölmesini istememişti. Ama bu sefer ölmemi istiyorsa, Saddam'ın canını zaten O yaratmıştır. Allah canımı yaratmış ve şimdiye kadar hep korumuştur. Bu yüzden, Saddam Hüseyin'den daha genç olan ve daha önce ayrılarak bu yolu aşmış olan ruhlar gibi, şehitlik mertebesiyle bu sadık ruhu şereflendirecektir. Allah şehit olmama izin verirse, ona şükran eder ve daima minnetimizi sunarız. Ülkenizin düşmanları, işgalciler ve Farslar, onlarla sizin köleleştirilmeniz arasında halkın birliğinin sağlam bir duvar gibi durduğunu gördüler. Aranıza eski ve yeni nifak tohumları serptiler. Irak vatandaşlığına sahip yabancılar, kalbi boş olan veya kalbine İran'da nefret doldurulmuş olanlarda, bu girişim sonuç verdi. Ama asil halkımızı bölebileceklerini, kararlılığınızı zayıflatabileceklerini ve ulusumuzun evlatlarının kalbine, onları Allah'ın bayrağı altında, halkımızın ve ulusumuzun büyük bayrağı altında, tek bir yönde birleştirecek gerçek düşmanları yerine birbirlerine karşı nefretle doldurabileceklerini düşünürken yanıldılar. Unutmayın ki Allah sizin bir sevgi, merhamet ve kardeşçe bir arada yaşama emsali yaptı. Nefret etmeyin diyorum çünkü nefret insanın adil olması için yer bırakmaz, sizi körleştirir, bütün düşünce kapılarını kapatır, insanın dengeli düşünmesini ve doğru seçimi yapmasını engeller... Bize saldıran diğer ülkelerin halklarından da nefret etmeyin, karar verenlerle halklar arasındaki ayrımı bilin... Tövbe eden kim olursa olsun - Irak'ta veya başka bir ülkede - onu bağışlayın... Saldırganlar arasında işgalcilere karşı mücadelenizi destekleyen insanlar olduğunu bilin. Bunlardan bazıları, Saddam Hüseyin gibi tutukluların yasal savunmasını yapmak üzere gönüllü oluyor... Bu insanlardan bazıları benimle vedalaşırken gözyaşlarını tutamadı... Sevgili sadık halkım, size veda ediyorum ama kendisine sığınana yardım eden ve hiçbir sadık, dürüst kulunu yalnız bırakmayacak olan merhametli Allah'ın yanına gidiyorum. Allah büyüktür... Allah büyüktür... Yaşasın ulusumuz... Yaşasın mücadeleci yüce halkımız... Yaşasın Irak, yaşasın Irak... Yaşasın Filistin... Yaşasın cihat ve mücahitler." Saddam Hüseyin Irak Devlet Başkanı ve Irak Mücahit Silahlı Kuvvetleri Başkomutanı Burada Saddam Hüseyin küçük bir not düşmüş: "Bu mektubu yazdım çünkü avukatlarım bana - işgalciler tarafından kurulan ve adlandırılan - sözde mahkemenin sözde savunmasına son bir söz hakkı tanıdığını söyledi. Ne var ki bu mahkeme ve mahkemenin yargıcı bize tek kelime konuşma şansı vermedi, hiçbir açıklama yapmadan hükmünü verdi ve hiçbir kanıt sunmadan - işgalciler tarafından kabul ettirilen - cezayı açıkladı. Halkın bunu bilmesini istedim.

yazılıydı.

Kaynak:Biyografiler.com