Asıl mesleği doktorluktur, eserlerinde Anadolu’nun mahalli rengini, sıkıntılarını, hasta çocuklarını mutsuz insanları anlatmıştır.

Ceyhun Atuf Kansu, 7 Aralık 1919 tarihinde Bostancı, Kadıköy, İstanbul’da doğmuştur. Babası, uzun yıllar Erzurum milletvekili olarak mecliste görev alan siyasetçi ve eğitimci Nafi Atuf Kansu, annesi eğitimci Müfdale Hanım'dır. Annesi o çok küçükken ölmüştür. 1921 yılında babasıyla birlikte Ankara’ya gitti.

İlkokulu 1932 yılında Ankara Necatibey İlkokulu’nda tamamladı. Ortaöğrenimini ise Ankara Gazi Lisesi’nde aldı. 1938 yılında liseden mezun olan Kansu’nun aynı sene lisesinin dergisi olan ‘Filiz’de ilk şiiri yayımlandı. Liseden sonra lisans eğitimi için İstanbul’a gitti ve burada İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde okumaya başladı. Tıp Fakültesi’nde okurken “Bir Çocuk Bahçesi’nde” ve “Bağbozumu Sofrası” isimli kitaplarını çıkarttı.

İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden 1944 yılında mezun oldu. Ankara Numune Hastanesi’nde çocuk hastalıkları uzmanı oldu. Turhal Şeker Fabrikası, Ankara Şeker Fabrikası ve Etimesgut Şeker Fabrikası’nda hekimlik yaptı.

Bu dönem içinde halkın sorunlarına eğilerek; bu yurdun insanları hakkında pek çok şiir yazdı. 1959’da Ankara’ya dönerek doktorluk ve yazarlık mesleğine devam etti.

1960’lı yıllarla beraber yazı ve şiirleri, toplumsal sorunlar ile Atatürk’ün öğretisi üzerine yoğunlaştı.

Ceyhun Atuf Kansu, Etimesgut Şeker Fabrikası'nda çocuk doktorluğu görevinde iken 17 Mart 1978 tarihinde Ankara’da 59 yaşında kalp krizi sonucunda ölmüştür.

Şair ve yazar Ceyhun Atuf Kansu, bağımsızlığın, Cumhuriyetin, devrimlerin büyük bir takipçisidir. Şiirlerinde coşkunluk, başkaldırı, Anadolu tutkusu, Kuvay-i Milliyecilik, Atatürkçülük, aydınlanma ve sürekli devrim düşünceleri vardır. Süslü anlatımın dışında, samimi ve akıcı bir dille yazılmıştır eserleri. Abartıdan daima uzak durdu. Yazılarında nasıl halk adamı olduysa, doktorluk mesleğini de yaparken halkın yanında olmaya gayret etti. Şiirlerinin konusunu; insanlık sevgisi, hoşgörü, doğa ve bağımsızlık oluşturdu. Bütün eserlerinde halkın ve toplumun sorunlarına inmeye çalıştı. Başarısının kaynağı insanlara olan sevgisi oldu.

Şiirlerinin kaynağını hoşgörü, insanlık sevgisi, ulusal bağımsızlık ve doğa oluşturdu. “Çocuk” dergisinde masalları, Vakit ve Ulus gazeteleri ile Varlık, ve Seçilmiş Hikayeler dergilerinde öyküleri de yayınlandı. 1986’dan başlayarak adına bir şiir ödülü kondu.

Ödülleri :
1970 - Behçet Kemal Çağlar Ödülü, Sakarya Meydan Savaşı ile.
1966 - Yeditepe Şiir Armağanı
1965 - Türk Dil Kurumu Deneme Ödülü, Köy Öğretmenine Mektuplar ile.

Eserleri:
Şiirleri :
1941 - Bir Çocuk Bahçesinde
1944 - Bağbozumu Sofrası
1946 - Çocuklar Gemisi
1951 - Yanık Hava
1955 - Haziran Defteri
1960 - Yurdumdan
1965 - Bağımsızlık Gülü
1970 - Sakarya Meydan Savaşı
1970 - Buğday, Kadın, Gül ve Gökyüzü
1978 - Tüm Şiirleri (iki cilt ölümünden sonra,)

Denemeleri :
1962 - Devrimcinin Takvimi
1964 - Ya Bağımsızlık Ya Ölüm
1964 - Köy Öğretmenine Mektuplar
1965 - Tonguç'un Kitapları
1966 - Atatürkçü Olmak
1969 - Atatürk ve Kurtuluş Savaşı
1971 - Balım Kız Dalım Oğul
1972 - Halk Önderi Atatürk
1972 - Sevgi Elması
1973- Cumhuriyet Ağacı
1973 - Cumhuriyet Bayrağı Altında

Hekimlikle İlgili Kitapları :
1954 - Turhal Dolaylarında Çocuk Bakımı
1959 - Anneler Soruyorlar
1961- Kasabalar ve Köylerde Çocuk Bakımı

Çocuk Kitapları :
- İyi İnsan Mehmet Ali
- Üvey Ana

ŞU SONSUZ KOŞU
Samsun’a ayak basmış kahraman bugün,
Çayır, çimen yeşermiş zafer yolunda.
Davul zurna sesinde şahlanır düğün,
Gönlüm coşup öter bir bahar dalında.

Ata’nın rüyasına gelincikler sun,
Emek bahçelerinin güzel gülünü.
Bir sonsuz bir sabahtayız… o uyusun,
Sevincimiz coşturur onun gönlünü.

Nasıl çıkmış bir saban Samsun’dan yola
Dağlardan dağlara o zafer türküsü,
Şahlanıp bayrak çekmiş her eski kola,
Taze bir bahar açmış yurdun gözünü.

Al bayrağım Ankara kalesinde hür,
Dalgalanmakta altın bir çağa doğru,
Yeni kahramanlar kol kol, boy boy yürür
Şu karlı dağlardaki bayrağa doğru.

19 Mayıs’ın hür başına çelenk,
Kiraz mevsimi, gençlik ayı, gül ayı.
Bir bahar bahçesinde gönüller renk renk,
Şu sonsuz koşuya bak, sarmış yaylayı.
Ceyhun Atıf KANSU


Kaynak:Biyografiler.com