Asıl adı Eugen Berthold Brecht şair, oyun yazarı, tiyatro yönetmeni ve kuramcıdır.

Augsburglu bir kağıt fabrikası müdürünün oğlu olan Brecht, 1898 yılında Almanya, Augsburg’da doğdu.

1919’da Münih’e dönünce başarısızlığa uğrayan demokrat ihtilalinde yer aldı.

Tıp öğrenimini bırakarak tiyatro eleştirileri yazdı. 1920’de Münchner Kammerspiele’ye dramaturg olarak girdi ve oyunlarını sahnelemeye başladı.

"Gecede Davullar” adlı oyunu 1922’de Kleist ödülü'nü kazandı.

Bavyera halk güldürüsünün temsilcisi Karl Valentin’le dostluk kurdu. 1924’de Berlin’e geçerek Deutsches Theater’da Max Reinhardt’ın yanında yönetmenlik yaptı.

1928’de Kurt Weili’la tanışarak epik opera ürünleri vermeye başladı. Marxçı felsefe ve ekonomiyle uğraşı sonucunda öğreti oyunları ortaya çıktı. Bu oyunları için Hindemith ve K.Weill’den sonra H.Eisler’le çalışmaya başladı.

1932’de Brecht ‘in senaryosunu yazdığı, yönetmenliğini S.Dudow’un yaptığı "Kuhle Wampe" filmi yasaklandı.

27 Şubat 1933 ’teki Berlin Parlamento yangınından sonra Viyana’ya kaçmak zorunda kaldı ve 1935’de Nazi yönetimince Alman vatandaşlığından çıkarıldı.

İsveç’e ve Finlandiya’ya göç etti, Sovyetler Birliği üzerinden ABD’ye gitti. Hollywood için senaryolar yazdı. Bu arada H.Eisler, P.Dessau, Erwin Piscator ve H.Mann’la buluştu, Charlie Chaplin ve E.Bentley’le dostluk kurdu.

Amerikan Alehtarı Etkinlikleri Soruşturma Kurulu tarafından sorgulanmaya uğradı ve İsviçre’ye gitmek zorunda kaldı. Zürih Schauspielhaus’ta çalışmalar yaptı, C.Neher’le iş birliğine girişti.1948’de Doğu Berlin’e yerleşti.

Karısı Helene Weigel’le birlikte Berliner Ensemble’ı kurdu. Burada dramaturg ve yönetmen olarak görev aldı. Berliner Ensemble’ı “epik tiyatro okulu” ve dünyanın en iyi tiyatrolarından biri yaptı.

1950’de Berlin Sanatlar Akademisi üyesi, 1953’te PEN kulüb başkanı olan Brecht’e, ününün uluslar arası boyutlara ulaşması üzerine 1955’te SSCB Stalin Ödülü verildi. Bunların yanı sıra Doğu Alman Devlet Ödülü’nü ve Paris Uluslararası Tiyatro Şenliği 1.Ödülü’nü aldı.

Diyalektik maddeci tiyatroyu kurdu. Sosyalist, hümanist ve devrimci dünya görüşü doğrultusunda kapitalist dünya sisteminin dönüşüme uğratılmasına çalıştı.

Öğretisel oyunları ile müzikli oyunlarında kapitalist toplum düzeninin, para ahlakının, sömürü sisteminin iç yüzünü ortaya sermeye yöneldi. Küçük burjuva ideolojisine yıkıcı darbeler indirdi. İşçi sınıfının ve toplumcu dünya düzeninin açık savunuculuğunu yaptı.

Oyunlarına tarihsel ve toplumsal sürecin ve gelişim yasalarının bilincine varılması, eleştirilmesi ve yargılanmasını başlıca öğretisel aracı kıldı. Marxçı dünya görüşünü yaşamın diyalektik akışına uygun eleştirel yaratıcı bir eylem olarak gördü.

Epik tiyatro estetiğini yarattı, eleştirel toplumcu gerçekçi tiyatroyu ve çağdaş maddeci devrimci tiyatroyu kurdu.

Epik oyun, epik müzik (opera) ve epik oyunculuk anlayışını, yabacılaşma ilkesini getirerek Aristotalesci olmayan, metafizik olmayan tiyatroyu temellendirdi.

Benzetmeci dramatik tiyatroya karşı göstermeci tiyatroyu geliştirdi böylece hem öğretici hem de eğlendirici çok biçimli bir tiyatro yarattı.

Oyunları: Baal, Gecede Trampet Sesleri, Kutsal Kitap, Düğün, Dilenci ve Ölü Köpekler, Şeytan Kovma, Karanlıktaki Işık, Balık Avı, Ova, Kentlerin Vahşi Ormanında, İngiliz Krali II.Edvard’ın Yaşamı, Adam Adamdır, Üç Kuruşluk Opera, Mahagonny Kentinin Yükselişi ve Düşüşü, Lindberghlerin Uçuşu, Anlaşma Üzerine Badem Öğreti Oyunu, Evet Diyen Hayır Diyen, Önlem, Mezbahaların Kutsal Tohanna’sı, Kural ve Kural Dışı, Ana, Yuvarlak Kafalılar Sivri Kafalılar ,Küçük Burjuvanın Yedi Ölümcül Günahı, Horasyalılar Kuriasyalılar, Carrar Ananın Silahları, III.Reich’in Korku ve Sefaleti, Galrlei’nin Yaşamı, Dansen, Demirin Fiyatı Nedir, Cesaret Ana ve Çocukları, Lukullus’un Sorgulanması, Sezuan’ın İyi İnsanı, Purtla Ağa ve Uşağı, Matti, Arturo Ui’nin Önlenebilir Yükselişi, Simone Machard’ın Düşleri, Schweyk, Malfi Düşesi, Kafkas Tebeşir Dairesi, Sofokles’in Antigone’si, Komün Günleri, Lenz’in Saray Danışanı, G.Haurptmann’ın Kunduz Kürkü ve Kırmızı Horozu, Corriolaus, Rouenli Jeanne D’Arc’ın Davası, Turandot veya Aklayıcıların Kongresi, Moliere’in Don Juan’ı, Ziller ve Davullar.

Kuramsal Yapıtları: Tiyatro İçin Küçük Organon, Deneysel Tiyatro, Epik Tiyatro Üzerine, Hurda Alımı, Sosyalist Açıdan Bir Sanat Kuramı, Sosyalist Gerçekçilik ve Toplum.

Tiyatro Oyunları :
1913 - İncil (Die Bibel)
1918 - Baal
1919 - Gecede Trampet Sesleri (Trommeln in der Nacht)
1919 - Düğün (Küçük Burjuva Düğünü) (Die Hochzeit, auch Die Kleinbürgerhochzeit)
1919 - Şeytan Kovma (Er treibt einen Teufel aus)
1919 - Karanlıkta Işık (Lux in Tenebris)
1919 - Dilenci veya Ölü Köpek (Der Bettler oder Der tote Hund)
1919 - Balık Avı (Der Fischzug)
1919 - Ova (Prärie)
1921 - Kentlerin Vahşi Ormanında (Im Dickicht der Städte)
1923 - İngiltereli İkinci Eduard’ın Yaşamı (Leben Eduards des Zweiten von England)
1922 - Anibal (Hannibal)
1926 - Adam Adamdır (Mann ist Mann)
1926–1930 - Egoist Johann Fatzer’in Çöküşü (Untergang des Egoisten Johann Fatzer)
1924–1929 - Jae Chicago Kasabı (Jae Fleischhacker in Chicago)
1927- Mahagonny
1927 - 1929 - Mahagonny Şehrinin Yükselişi ve Çöküşü (Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny)
1928 - Üç Kuruşluk Opera (Die Dreigroschenoper)
1928 - Lindberg’in Uçuşu (Der Flug der Lindberghs - Ozeanflug)
1929 - Kabullenmenin Baden Öğretisi (Das Badener Lehrstück vom Einverständnis)
1929-1930 - Evet diyenle Hayır diyen (Der Jasager. Der Neinsager)
1930 - Tedbir (Die Maßnahme)
1929 - Mezbahaların Kutsal johannası (Die heilige Johanna der Schlachthöfe)
1929-1930 - Ekmekçi Dükkanı (Der Brotladen)
1931 - Kural Dışı Kural (Die Ausnahme und die Regel)
1931 - Ana (Die Mutter)
1932-1936 - Yuvarlak Kafalar Sivri Kafalar (Die Rundköpfe und die Spitzköpfe)
1933 - Küçük Burjuvanın Yedi Ölümcül Günahı (Die sieben Todsünden der Kleinbürger)
1935 - Jakob Gehherda’nın Gerçek Yaşamı (Das wirkliche Leben des Jakob Gehherda)
1935 - Horasyalılar Kuriasyalılar (Die Horatier und die Kuriatier)
1936-1937 - Carrar Ananın Silahları (Die Gewehre der Frau Carrar)
1937 - Goliath
1937-1938 - III.Reich’in Korku ve Sefaleti (Furcht und Elend des Dritten Reiches)
1938-1939 - Galilei’nin Yaşamı (Leben des Galilei)
1939 - Dansen
1939 - Demirler Kaç Para? (Was kostet das Eisen?)
1939 - Cesaret Ana ve Çocukları (Mutter Courage und ihre Kinder)
1939 - Lukullus’un Sorgulaması (Das Verhör des Lukullus) (Radyo skeci)
1939 - Sezuan’ın İyi İnsanı (Der gute Mensch von Sezuan)
1940 - Puntila Ağa ile Uşağı Matti (Herr Puntila und sein Knecht Matti)
1941 - Arturo Ui’nin Önlenebilir Yükselişi (Der aufhaltsame Aufstieg des Arturo Ui)
1941 - Simone Machard’ın Yüzleri (Die Gesichte der Simone Machard)
1943 - Şvayk İkinci Dünya Savaşında (Schweyk im Zweiten Weltkrieg)
1943 - The Duchess of Malfi ( John Webster’dan uyarlama )
1944 - Kafkas Tebeşir Dairesi (Der kaukasische Kreidekreis)
1947 - Uyarlama Sofokles – Antigone
1949 - Komün Günleri (Die Tage der Commune)
1949 - Uyarlama Jakob Michael Reinhold Lenz – Lala (Der Hofmeister)
1950 - Uyarlama Gerhart Hauptmann – Kunduz Kürkü ve Kızıl Horoz (Biberpelz und roter Hahn)
1951-1955 - Uyarlama William Shakespeare – Coriolanus
1952 - Uyarlama Anna Seghers – Jan Darc Davası Rouen 1431 (Der Prozess der Jeanne D'arc in Rouen 1431)
1953 - Turandot veya Aklayıcılar Kongresi (Turandot oder Der Kongreß der Weißwäscher)
1952 - Uyarlama Moliere – Don Juan
1954 - Davullar ve Trompetler (Pauken und Trompeten) (George Farquhar’dan uyarlama)


Kaynak:Biyografiler.com