Pietro Mascagni, İtalyan opera bestecisi. 19. yüzyıl sonunda ortaya çıkan gerçeklik ''(verissimo)'' ekolunun başta gelen temsilcilerindir.

Pietro Mascagni, 7 Aralık 1863 tarihinde Livorno, İtalya’da Domenico Mascagni, Emilia Mascagni çiftinin oğlu olarak doğmuştur. Müzik eğitimine Livorno’da başladı. Pietro Mascagni, Milano konservatuvarı'nda okurken hocası Amilcare Ponchielli'nin katı disiplinine uyum gösteremediği için 1884 yılında okuldan ayrılarak gezici bir opera kumpanyasına katıldı. Kısa zamanda da topluluğun orkestra yöneticisi oldu. Bir süre sonra da Cerignola’ya yerleşti, burada belediye bandosunun yöneticiliği ve piyano öğretmenliği yapmaya başladı.

Cerignola’da kent kapellasının yöneticiliğini yaparken, ilk ödülünü 1889 yılında katıldığı, Sonzogno Müzik Basımevinin açmış olduğu yarışmada Cavalleria rusticana (Köylü Namusu) adlı tek perdelik operasıyla kazandı. 1890’da Roma’da büyük bir başarıyla sahnelenen bu bir perdelik eser, İtalyan operasında Verismo’nun (doğalcılık) en önemli örneklerinden sayılır.

Pietro Mascagni, 1888 yılında Lina Carbognani ile evlendi. Dino Mascagni, Domenico Mascagni, Emilia Mascagni adlarında 3 çocuğu vardır.

Pietro Mascagni, gençlik yıllarında hem senfonik nitelikte, hem de opera türünde birçok eser bestelemişse de pek başarılı olamamıştır. 1880 yılında bestelediği Pinotta adlı iki perdelik operası ancak 1932 senesinde seslendirilmiştir. 1885 yılında yazdığı Guglielmo Ratcliff adlı eseri ise 1995 yılında seslendirilmiştir.

Pietro Mascagni’ye dünya çapında opera alanında ün sağlayan eseri 1890 yılında bestelediği “Cavalleria rusticana” adlı operasıdır. 1892 yılından itibaren bu eseri Ruggero Leoncavallo’nun Pagliacci (Palyaçolar) operası ile birlikte oynanması gelenek haline gelmiştir.

1929 yılında İtalya'nın Milano kentinde bulunan ve dünyanın en tanınan opera binalarından biri olan La Scala'nın müzik yöneticiliğine Arturo Toscanini'den sonra getirilmiştir.

Pietro Mascagni, 2 Ağustos 1945 tarihinde Roma, İtalya’da 82 yaşında ölmüştür.

Eserlerinden Bazıları :
Operalar :
1890 - Cavalleria rusticana (Köylü Namusu) (17 Mayıs 1890 Teatro Costanzi, Roma) – Libretto,
1891 - L'amico Fritz (Dostum Fritz) (31 Ekim 1891 Teatro Costanzi, Roma) - Libretto
1892 - I Rantzau (10 Kasım 1892 Teatro La Pergola, Floransa)
1895 - Guglielmo Ratcliff (16 Şubat 1895 Teatro alla Scala, Milano), Müzik 1885 ile 1890li yıllara arasında hazırlanmıştır. - Libretto
1895 - Silvano (25 Mart 1895 Teatro alla Scala, Milano)
1896 - Zanetto (2 Mart 1896 Liceo Musicale, Pesaro) - Libretto
1898 - Iris (22 Kasım 1898 Teatro Costanzi, Roma) - libretto
1901 - Le maschere (Maskeli Balo) (17 Ocak 1901 Teatro Carlo Felice, Genova - Teatro Regio, Torino - Teatro alla Scala, Milano - Teatro La Fenice, Venedik - Teatro Filarmonico, Verona - Teatro Costanzi, Rome)
1905 - Amica (16 Mart 1905, Monte Carlo, Fransızca) - İtalyanca Libretto
1911 - Isabeau (2 Haziran 1911 Teatro Coliseo, Buenos Aires)
1913 - Parisina (Mascagni)|Parisina]] (15 December 1913 Teatro alla Scala, Milano) - Libretto
1917 - Lodoletta (30 Nisan 1917 Teatro Costanzi, Roma) - Libretto
1921 - Piccolo Marat (Küçük Marat) (2 May 1921 Teatro Costanzi, Roma)
1932 - Pinotta (23 Mart 1932 Casino, San Remo), İn Filanda (1881)" kantatasından uyarlama
1935 - Nerone (Neron) (16 Ocak 1935 Teatro alla Scala, Milano), Müziği 1890li yıllar ile 1930lu yıllara arasında hazırlanmıştır.

Operet :
1919 - Sì (13 Aralık 1919 Teatro Quirino, Roma)

Kutsal müzik :
- Fa Majör Messa di Gloria Soloistler, koro ve orkestra için

Orkestra müziği :
1898 - A Giacomo Leopardi, kantata Soprano ses ve orkestra için (19 Haziran 1898, Teatro Persiani, Recanati)
1885 - Il re a Napoli, romanza Tenör ses ve orckestra icin (18 Mart 1885 Teatro Municipale, Cremona)

Cavalleria Rusticana operası:
Librettosu, Givanni Verga’nın Köylünün Mertliği adlı öyküsünden esinlenen Ottaviano Targioni ile Tozzeti tarafından yazıldı. İlk kez 17 Mayıs 1890’da Roma’da sahnelendi. Sicilyalılann sert yaşamını, kıskançlıklarını, gururlarını gerçekçi bir anlatımla sergileyen eser, İtalyan operasında gerçekçi konulara dayanan Verisimio akımının başarılı örneklerinden sayılır. Saray yaşamının gösterişi ve soyluların serüvenleri yerine köylülerin ve sıradan insanların yaşamını sahneye getirmesi açısından önemlidir. Eserin bir başka ilginç yönü de konusu aşk olan operada, prelüd (giriş müziği) içindeki serenad dışında bir aşk şarkısı ya da düetine yer verilmemiş olmasıdır.

Kaynak:Biyografiler.com