Metin Altıok, 14 Mart 1941 tarihinde İzmir'in Bergama ilçesi Göçbeyli köyünde doğmuştur. Annesi Melahat Moral, babası Süleyman Altıok’dur. Meral adında bir kız kardeşi olan Metin Altıok’un çocukluğu İzmir Karşıyaka’da geçti. Altıok soyadını, babası Süleyman Bey'in Atatürk ile karşılaştığında yakasında gördüğü altı oktan etkilenerek seçmiştir. Alaybey İlkokulu'ndan 1953 yılında mezun oldu. İzmir Karşıyaka lisesinden 1963 yılında mezun olduktan sonra Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe bölümünü 1971 yılında bitirdi. Ankara'da geçen üniversite yılları, edebiyat çevresine de dahil olmasını sağlamıştır. Ancak o dönemde şairliği henüz bilinmeyen Metin Altıok, ressamlığı ile tanınmıştır. Bu dönemde çizimlerinde örnek aldığı Abidin Dino ile tanışmış, ressamın bir dergide basılan çizimi için şiir yazmıştır. İlk kişisel sergisi ise 1966'da Fransız Kültür Merkezi'de sanatseverlerle buluşmuştur.

Metin Altıok, üniversiteden mezun olduktan sonra Türk Kızılay Genel Müdürlüğü’nde çalışmaya başladı. 1969 yılında memuriyetten ayrılan ve bir müddet işsiz kalan şair, 1974 yılında Ortadoğu Amme İdaresi'nde girmiştir. Şiirleri de bu yıllarda Soyut ve Türkiye Yazıları gibi dergilerde yayımlanmıştır. Şairin dergilerdeki şiirlerini 1976'da yayımlanan ilk şiir kitabı Gezgin takip etmiştir. 1978'de Yerleşik Yabancı yayımlanırken, 1979'da Kendinin Avcısı isimli üçüncü şiir kitabı basılmıştır.

1979 yılında eşinden ve işinden ayrılan Metin Altıok, o yıllarda Bingöl Lisesi'nde Felsefe Grubu Öğretmenliği ve daha sonra sürgün olduğu Bingöl'ün Genç ilçesinde, ayrıca Karaman Lisesi'nde felsefe öğretmenliği yaptı. Bu süreçte kendisi gibi öğretmen olan Nebahat Çetin ile tanışıp evlendi.

12 Eylül döneminin sancıları içinde öğretmenlik yapan Metin Altıok, 1982'de Küçük Tragedyalar adlı bir şiir kitabı daha yayımlandı. 1986'da aynı şehrin Bingöl'ün Genç ilçesine sürülmüş, burada da bir yılı henüz dolmamışken Konya Karaman İmam Hatip Lisesi'ne tayin edilmişti. Aynı yıl, beşinci şiir kitabı olan İpek ve Kılaptan da yayımlandı. Konya'daki çalışma ortamına üç yıl dayanabilen şair, alkol sebebiyle bozulan sağlığını gerekçe göstererek 1990'da malulen emekliye ayrıldı. Ankara’ya yerleşti.

Emekli olduktan sonra edebiyat hayatının en verimli bir dönemini yaşadı ve bu süreçte altı kitap kaleme aldı. 1990 yılında Gerçeğin Öte Yakası ile Dörtlükler ve Desenler, 1991 yılında Süveyda, 1992 yılında ise Alaturka Şiirler yayımlandı. Aynı yılın aralık ayında şiir üzerine yazılarını topladığı Şiirin İlk Atlası da okuyucuyla buluştu. Bunlardan başka 1979 yılında Türkiye Yazıları dergisinin ekim sayısında yayımlanan İkili Av adlı oyun ile 1979 yılında TRT radyosunda yayımlanan Su Damlası adlı çocuk oyununu kaleme aldı. Ayrıca Sivas'a gittiği dönemde, iki kişilik bir oyun hazırlığındaydı.

Memuriyet hayatı bittikten sonra aktif bir siyasi yaşama da atılan Metin Altıok, Türkiye İşçi Partisi üyesiydi. Ve partinin yayın organı Aydınlık'ta Kara Kutu adlı köşede yazarlığa başladı. Bu dönemde Sivas Pir Sultan Abdal Şenliklerine davet edildi.

Metin Altıok’un 'Kavaklar' adlı şiirini Onno Tunç besteledi ve Sezen Aksu tarafından yorumlanmıştır. Sezen Aksu bu eseri vefatından sonra Metin Altıok'a adamıştır. Altıok'un pek çok şiiri de bestelendi. 'Öndeyiş' başlıklı şiirini Onno Tunç besteledi, Sezen Aksu seslendirdi. Fazıl Say tarafından bestelenen Metin Altıok Oratoryosu ise 2003 yılında sahnelendi. Ayrıca Metin Altıok dizelerinden bestelenmiş 28 şarkının yer aldığı bir albüm de hazırlandı.

Metin Altıok, 1966 yılında yazar Füsun Akatlı ile evlendi, 1979 yılında boşandı. Zeynep Altıok (d. 1969) adında bir kızı vardı.

Metin Altıok, Türkiye İşçi Partisi üyesiydi.

Şiir kitabı Gezgin'de Servet-i Fünûn'dan, Ahmet Haşim'den, Ahmet Muhip Dranas'dan, İkinci Yeni'ye, ve 60'lı yıllar şiirinin bazı ortak söyleyişlerine kadar çeşitli etkilenmeler bulunmaktadır. Bu kuşağın en romantik, duygucu şairleri arasında olan sanatçının dili yalındır. Benzetme yapmayı, anlaşılması güç olmayan simgeler kullanmayı sevdi. Bu kitabında halk şiiri biçimlerinden de yararlandı.

Evlilikleri :
1.eşi: 1966 yılında yazar Füsun Akatlı ile evlendi, 1979 yılında boşandı. Zeynep Altıok (d. 1969) adında bir kızı vardı.
2.eşi: 1980 yılında öğretmen Nebahat Çetin ile evlendi.

Metin Altıok, Pir Sultan Abdal Kültür Şenliği için gittiği Sivas'ta 2 Temmuz 1993 tarihinde yaşanan Sivas’taki Madımak otelindeki Sivas katliamından ağır yaralı olarak kurtuldu Ankara GATA'ya kaldırıldı, ancak komadan çıkamayarak 9 Temmuz 1993'te Ankara'da öldü.

33 aydın, yazar, sanatçı ve 2 otel çalışanıyla birlikte katledilen Metin Altıok, Ankara Karşıyaka Mezarlığı’nda, Sivas’ta yaşamını yitirenlere ayrılan bölümde toprağa verildi.

Kendinin Avcısı ile 1980'de Ömer Faruk Toprak Şiir Ödülüne, 1989'da Halil Kocagöz Şiir Ödülüne, Süveyda ile 1990'da Cemal Süreya Şiir Ödülüne layık bulunan Metin Altıok için Kırmızı Kedi Yayınevi tarafından 2008 yılından itibaren her yıl şiir ödülü verilmektedir. Ayrıca ölümünden sonra Altıok için iki armağan kitap yayımlandı. İlki Edebiyatçılar Derneği tarafından hazırlanmış ve 1994'te yayımlanmış bir derleme olan Metin Altıok Kitabı'dır. Diğeri kızı Zeynep Altıok Akatlı tarafından hazırlanarak 2003'te yayımlanan Gölgesi Yıldız Dolu adlı kitaptır.

Alaturka Şiirler şairin hayattayken yayımlanan son kitabıdır. 1993'te basılan Hesap İşi Şiirler ile Yel ve Gül, 1994'te basılan Soneler Altıok'un ölümünden sonra yayımlanmış kitaplarıdır. Kırk dört resim-şiirden oluşan, söyleyiş açısından özdeyişleri andıran, okurda bulmaca çözüyor hissi uyandıran Hesap İşi Şiirler, kimi zaman tek heceye dek düşen kısa dizeler halinde düzenlenmiştir. Yel ve Gül, şairin kendi şiirleri arasından yaptığı bir seçkidir. 1998'de basılan Bir Acıya Kiracı ise şairin daha önce yayımlanmış tüm şiirlerini bir araya getirdiği gibi o güne dek yayımlanmamış iki şiirine de yer vermiştir.

Yayımlanmış eserleri:
• Gezgin (1976)
• Yerleşik yabancı (1978)
• Kendinin avcısı (1979, Ahmet Telli ile 1980 Ömer Faruk Toprak Şiir Ödülü)
• Küçük tragedyalar (1981)
• İpek ve klabtan (1987)
• Gerçeğin öte yakası (1990, Cemal Süreya şiir ödülü)
• Dörtlükler ve desenler (1990)
• Süveyda (1991)
• Alaturka şiirler (1992)
• Soneler (1993)
• Hesap işi şiirler (1993)
• Yel ve Gül (1993- ölümünden evvel kendi hazırladığı seçki)
• Bir acıya kiracı (1998-Bütün Şiirleri)
• Şiirin ilk atlası (1992- Poetikası ve düz yazıları)

• Bir METİN ALTIOK Şiiri
• Ölümden Konuşacaktık

• Evet sırasıdır, ölümden konuşacaktık,
• İntiharın ebruli ipliğiyle
• Bir düğün gecesinde senin
• Yakası işlemeli giysinden.
• Kapı kapı dolaşıp, etamin ve goblen
• Örtüler satan bohçacı ölümden.
• Boynuna taktığın eğri taneli
• İki sıra inciden konuşacaktık,
• Seni ürküten tren sesinden
• Ayı gölgeleyen tekinsiz gecede
• Karşımıza apansız çıkıveren
• O ihtiyar dilenciden.

• Gel ölümden söz etmeden önce
• Bir şeyler içelim seninle.
• Buğulu bir bardağın içinde,
• Buzlu ve limonlu votkayla birlikte
• Konuşalım ölümden,
• Bir samanyolu olsun masamızın üstünde.
• Hadi gel konuşalım,
• Sulanmış bir taşlığın serinliğinde.
• Akşam sefaları içinde,
• Bir masa, birkaç sandalye
• Ve ikimiz ölümden konuşalım,
• Senin ağzında gül, benimkinde menekşe.

• Yarına var mısın söyle?
• Doğacak çocuğa, çığlığa, ishak kuşuna,
• Rüzgarın savurduğu tohuma,
• Kavağın pamuğuna var mısın,
• Bir ağacın kavına,
• Deri değiştirmesine yılanın,
• Kozadan çıkan kelebeğe,
• Hatmiye, atkestanesine?
• Hadi gel öyleyse ölümden konuşalım.
• Belki de tümüyle aykırıdır gerçeğe,
• Ama ne olursa olsun biz yine
• Ölümden konuşalım seninle

• Ölüm de vardır yaşadığımız her şeyde.
• Bir bardak çatlarsa durduğu yerde,
• Bir aşk ansızın biterse,
• Ayna kırılırsa yüzünle birlikte,
• Zamanıdır konuşmanın ölümden.
• Bir çiçek olağanüstü güzellikte
• Açıvermişse bir sabah,
• Bir topal aksamadan yürümüşse,
• Hadi gel ölümden konuşalım;
• Yüzünü al basmış hasetçiden
• Ve onun elindeki kuru değnek bile
• Filizlenir sevgimizden.
METİN ALTIOK

Kaynak:Biyografiler.com