Soyut ve gerçeküstü sanatın temsilcilerinden ressam ve heykelci Miro’nun çok sayıda taş baskı ve duvar resmide yapmıştır.

İki yıl memurluk yaptıktan sonra yaşadığı psikolojik sorunlardan dolayı ailesi Barselona’daki bir güzel sanatlar okuluna gitmesine izin verdi.

Okuldaki öğretmeni Francisco Gali’den ders aldı. Birlikte birçok seramik yaptıkları Lorens Artigas’la tanıştı. Empresyonizm, Fovizm ve Kübizm evrelerine geçti.

1916 yılında Reverdy’nin sürrealizm hakkında yazılar yazdığı Nord-Sud dergisini keşfetti. İlk sergisini Barselona’da Delmau’da açtı ve gerçekçi manzara resimlerini sergiledi.

1920’den itibaren sanatçı yazılarını Montroig’ta, kışlarını ise Paris’te geçirmeye başladı. Paris’teki ilk sergisini 1921 yılında Galerie La Licorne’de açtı fakat bu sergi başarılı olamadı.

1924’te Aragon, Eluard ve Breton gibi sürrealistlerle tanıştı. Özellikle Paul Klee’nin etkisiyle düş resimleri ile düşsel manzaralar yaptı.

Hollanda’ya giden Miro, orada Ev İçleri adlı yapıtlarını yaptıktan sonra 1929’da evlendi. Daha sonra papiers colles’leri ve konstrüksiyonlarıyla resmin sınırlarını aştı.

Aynı yıl ilgi alanı genişlemeye başladı. Sahne sanatlarının yanı sıra duvar halıları da yaptı. Sanatçının ünü Atlantik’i geçti ve yapıtları New York’taki Valentine Galerisi’nde sergilendi.

İç savaşın öncesinde İspanya’yı terk etti ve Paris’teki Evrensel Sergi’nin İspanya Cumhuriyeti için Biçme Makinesi adlı büyük bir duvar resmi hazırladı.

1940’larda tanınmış “Takmayıldızlar” adlı dizisine başladı. Birçok ressama sürrealist resmin ölmediğini gösterdi. Bu dizi 1945’te New York’ta sergilendi.

1941 yılında New York geriye-dönük bir Miro sergisi ilk defa Modern Sanat Müzesi’nde sergilendi.

Cincinnati’deki Hilton Oteli ve Harvard Üniversitesi için duvar resimleri yaptı ve 1958’de Artigas’la birlikte Paris’teki UNESCO sarayı için seramik bir duvar hazırladı.

Bern, Venedik Bienali, Brüksel, Amsterdam, Londra, Tokyo ve Kyoto gibi kentlerde geriye-dönük sergileri yapıldı.

1955-1959 yılların arasında sanatçı resim yapmayı bırakıp kendisini seramik ve tahta oymalarına verdi. 1960’da yeniden resim yapmaya başladı.

1962’de Paris’teki Ulusal Modern Sanat Müzesi’nde ilk toplu sergisini açtı. 1980’de İspanya’nın Genel Sanatlar Altın Madalyası’nı kazandıktan sonra Madrid’de bir meydana adı verildi.

Miro’nun heykelleri ve montajları kendisini, sürrealizmin en resimsel yönünde Picasso’nun yanına getirip koymaktaydı. Sanatçı doktrin açısından sürrealist değildi. O ve onun figürleri bize sürrealizmi anımsattı.

Önemli Yapıtları: Karpit Lambası, Katalonya Peyzajı, Sürülmüş Toprak, Harlequin Karnavalı, Pastoral, Noktürn, Gazeteli Kadın, Bir Kuşa Taş Atan Kimseler, Mavi Tryptich, Mavi Leke, Hayal Portreler, Bir Kadın Başı, Oturan Kadın, Gece Vakti Yollarını Salyangozları Fosforlu İzlerinden Yararlanarak Bulan İnsanlar, Seher Vakti Uyanış, Ölüme Mahkum Olan Adamın Ölümü, Bir Kadına Aşık Olan Sayılar ve Burçlar, Kederli Yolcu.

Kaynak:Biyografiler.com