Ariel Şaron 26 Şubat 1928 de Rusya göçmeni bir ailenin çocuğu olarak İsrail’de doğdu, İsrail eski başbakanı. Ana Muhalefet Kadima Partisi'nin kurucusu ve ilk lideri. Emekli tümgeneral.

14 yaşında İsrail Ordusu’na girdi. Şaron, ordu bünyesinde özel komando birliği kurarak ülke güvenliğinin korunmasında etkin görev üstlendi. Tel Aviv Üniversitesi’nde hukuk öğrenimi gören Ariel Şaron’un komutasındaki İsrail askerleri 14 Ekim 1953 tarihinde Kibya adında bir Filistin köyünü basarak 69 sivili katletti. Tarihçilere göre Şaron, bu saldırı sırasında askerlerine 'herkesi öldürün' emri verdi.

Ariel Şaron 1982 yılında Lübnan İç Savaşı sırasında İsrail'in Savunma bakanı olarak görev yapmaktaydı. Gözlemciler İsrail'in gözleri önünde gerçekleşen Sabra ve Şatilla katliamından Ariel Şaron'u sorumlu tutmuşlardır. Ariel Şaron'un 2000 yılında Kudüs'teki El Aksa camii'ne polis koruması altında yaptığı ziyaret ve verdiği demeç Filistinlilerin 2. İntifada (ayaklanma)'yı başlatmalarına neden oldu ve bir provokasyon olarak görüldü.

Arial Şaron 1967’deki Altı Gün Savaşı’nda yer aldı ve 1972’de ordudan ayrıldı. Aradan 1 yıl geçmeden 6 Ekim 1973’de,Mısır’ın tüm Sina Yarımadası’nı aldığı büyük zaferiyle sonuçlanan, İsrail’in en büyük dini bayramına denk gelen Yom Kippur Savaşı’nda orduya geri çağrıldı. Knesset’e 1973’te seçilen Şaron, 1 yıl sonra istifa ederek dönemin Başbakanı İzak Rabin’e güvenlik danışmanı oldu. Arial Şaron 1982 yılında Savunma Bakanı oldu. Ve 18 Eylül 1982'de Şaron, İsrail Ordusuna "Filistin mülteci kamplarının yerle bir edilmesi" emrini verdi. Saldırı sonucunda 600 filistinli ölürken, 1800 filistinlinin kayıp olduğu açıklandı. Filistin kaynakları hiçbir iz bırakmadan kaybolan sivillerin Falanjist milisler ve İsrail askerleri tarafından öldürüldükten sonra gizlice gömüldüğünü iddia etti. Şaron, otobiyografisinde, katliam emirlerinin bazılarını kabul etti ve bunları 'hata' olarak nitelidi. 1983 yılında hakkında soruşturma açıldı. Şaron, Sabra ve Şatilla katliamlarından 'dolaylı olarak sorumlu' bulundu ve bakanlık görevinden azledildi. Ama Şaron, İsrail sağı için her zaman popüler bir sima olmayı başardı.

Şaron’un Politik Kariyeri
1948: Kudüs için savaşırken ağır yaralandı. Tek gözünde kısmi körlük var.
1953: Başında bulunduğu askeri birlik, o zamanlar Ürdün’ün yönetimindeki Batı Şeria’da bulunan Kibya köyünde 40 evi havaya uçurdu, yarısı kadınlar ve çocuklar olmak üzere 69 Arap öldü. Şaron, daha sonra bu evleri boş zannettiğini öne sürdü.
1956: Sina’da Mısır kuvvetleriyle çarpışmaya girdi. Komutanlarının gereksiz ve plansız olarak niteledikleri bu savaşta yenildi.
1967: İsrail’in Batı Şeria, Gazze ve Sina’yı işgal ettiği büyük savaşta başında bulunduğu zırhlı birliklere “başarıyla komuta ettiği için” büyük övgü aldı.
1973: Birlikleriyle Süveyş Kanalı’nı aşarak Mısır’ın 3. Ordusu’nu durdurdu. Bu nedenle savaş kahramanı ilan edildi. Savaşta bir mermi başını sıyırıp geçti.
1973: Aralık’ta Likud Partisi’nden İsrail parlamentosu Knesset’e seçildi.
1974: Knesset’ten istifa etti.
1975: Başbakan İzak Rabin tarafından özel güvenlik danışmanı olarak atandı.
1977-81: Menahem Begin hükümetinde Tarım Bakanı oldu.
1981-83:Savunma Bakanı
1970’ler, 80’ler ve 90’ların başı: Filistin ve uluslararası toplumun protestolarına rağmen Batı Şeria ve Gazze’de Yahudi yerleşim yerleri kurdu. Yerleşim yerleri, mevcut barış görüşmelerindeki en tartışmalı konulardan biri.
1982: Savunma bakanı olarak (1981-83), İsrail’in Lübnan’ı işgalini yönetti. Filistinli savaşçıları kuzeyden sürme bahanesi ile yapılan bu harekatta İsrail birlikleri Beyrut’un eşiğine kadar geldi. İsrail’in müttefiki Hıristiyan milisler Beyrut’taki Sabra ve Şatilla mülteci kamplarında 2 bine yakın Filistinli’yi öldürdü. Uluslararası tepkiler üzerine Şaron görevini bırakmak zorunda kaldı. Lübnan’daki savaş 18 yıl sürdü. İsrail birlikleri 2000 yılında Başbakan Ehud Barak tarafından geri çekildi.
2000: Şaron, Müslümanların kutsal mabedi Harem-i Şerif’i ziyaret ederek yine ortalığı alevlendirdi. Filistinliler ayaklandı. Çok kan döküldü. İsrail’de siyasi kriz meydana geldi ve Barak istifa etti.
2001: 6 Şubat’taki seçimleri kazanan Şaron, siyaset sahnesine bu kez başbakan olarak döndü.
2003: Şaron erken seçime gitmeye zorlandı fakat yine kazandı başbakan olarak kaldı. Aynı yıl Şaron Batı Şeria’ya duvar ördü.
2005: 8 Şubat’ta Şarm el Şeyh’te Şaron ve Filistin Devlet Başkanı Mahmud Abbas arasında yapılan zirvede ateşkes anlaşması ilan edildi.
2005: 17 Ağustos’ta İsrail Gazze’den ve Batı Şeria’nın bir bölümünden tek taraflı çekilme başlattı. Yerleşim yerlerinin boşaltılması 22 Ağustos’ta tamamlandı.
2005: Likud partisi içinde çekilme yüzünden baş gösteren muhalefet üzerine kasım ayında Şaron partiden ayrılarak yandaşlarıyla birlikte Kadima partisini kurdu. Yeni seçimlerin 28 Mart, 2006’da yapılması kararlaştırıldı.

Ariel Şaron Mart 2001 tarihinden Nisan 2006 tarihine kadar İsrail'in başbakanlığını yaptı. 2006’da iktidarının zirvesindeyken komaya girmeden hemen önce “barış güvercini” rolüne soyunmuştu.

Şaron'un ilk karısı Margalit Şaron 1962'de bir trafik kazasında öldü. Margalit Şaron'dan olan oğlu 1967'de tüfekle oynarken kazayla arkadaşı tarafından vuruldu ve öldü. Şaron daha sonra baldızı Lili Şaron'la evlendi. Lili Şaron 2000'de öldü. Bu eşinden Gilad Şaron adında bir oğlu vardır.

'Beyrut Kasabı' lakaplı İsrail eski Başbakanı Ariel Şaron'un, 4 Ocak 2006 tarihinde beyin kanaması geçirdikten sonra kaldırıldığı hastanede komaya girmesinin üzerinden tam 8 yıl geçti. 11 Ocak 2014 tarihinde 8 senelik bitkisel hayatın ardından 86 yaşında yaşamını yitirdi.

Kaynak:Biyografiler.com