Şi'r-i Kadîm

Konusu

Yahya Kemal,
Eslâf kapıldıkça güzelden güzele
Fer vermiş o neşveyle gazelden gazele
Sönmez seher-i haşre kadar şi’r-i kadîm

der. Yüksek medeniyetler, millete ait maddî ve manevî değerlerin tümünü, zaman içerisinde kendisine has duyuş, düşünüş ve ifade ediş tarzı ile kültürlerine sindirirler ve gelecek nesillerini onunla korumuş olurlar. Osmanlı medeniyetinin kültürü de Türklüğün doğuşu ile başlamış, zamanla gelişerek binlerce yıl bütün Türk toplumlarını millet olarak ayakta tutmuş ve onları yüksek medeniyet seviyesinde temsil etmiştir. Günümüz araştırmacılarının en büyük görevlerinden biri o kültürü meydana getiren bütün değerleri araştırmak, tanıtmak ve geliştirmektir.
Osmanlı medeniyetinin edebiyatı, hiç şüphesiz o kültürün birinci elden kaynağını teşkil eder. Bugün her ne kadar o edebiyat dünyası ile aramızda uzak mesafeler olduğu var sayılıyor ise de aslen bizim olan ve hatta biz olan bu edebiyatın genç nesillerce anlaşılmasında sayılamayacak kadar faydalar vardır.
Yaklaşık altı asır süren klasik şiir maceramızı besleyen yüksek Osmanlı kültürünün ilham yumaklarını açan, yorumlayan ve günümüz hayatıyla ilişkilendiren Şi’r-i Kadîm bu amaçla hazırlanmıştır ve içinde bir kaside ile on gazel metni bulunmaktadır. Uzun bir tarihe ait çeşitli medeniyet tecrübelerini süzerek sanata dönüştüren bu manzumeler, size Şi’r- Kadîm’in (Eski şiirin) has bahçesinden ıtırlar sunacaktır. O bahçeye girdikten sonra derleyeceğiniz her çiçekte, bizim olan eski kültürümüzün hiç solmayan renkleriyle yeniden tanışacaksınız.
Dünyanın her milletinde en gizemli sözleri şairler söylemiştir. Şairlerin birer sarraf titizliğiyle işledikleri kelimeler, çok zaman kişilere ayrı dünyalar sunar ve farklı hissediş kapıları açarlar. Bu bakımdan bir şiiri düzyazıya çevirmek çok zor ve hatta belki de abestir. Ancak aradan geçen bunca yüzyıl sonra klasik şiirimizi layıkıyla hissedebilmek için beyitlerin belli başlı noktalardan yorumlanması, Şair böyle buyurmuştan ziyade Şair şu kültürle buyurmuş” mânâsı taşıyacaktır. Böylece okuyucu, şiiri kendine özgü kültür ve hayal dünyası içinde anlayabileceği bazı ipuçları yakalamış olur. Şi’r-i Kadîm’de bizim yaptığımız iş, bundan ibarettir; yoksa eski şairlerimizin ilham bağlarına destursuz girmek değil!..